نوری کسرایی (متولد ۱۳۳۰ در تهران – درگذشته ۲۱ دی ۱۳۹۸ در تهران) هنرپیشه ایرانی قبل از انقلاب بود.
وی در سال ۱۳۴۹ با فیلم پنجره ساختهٔ جلال مقدم به سینما معرفی شد.
او در یکی از مصاحبه‌هایش می‌گوید:
«تمام سعی من این است که در فیلم‌های مبتذل تجارتی بازی نکنم و شکل تازه‌ای به کار بدهم…»
کارنامهٔ بازیگری او تا حدی گواه این ادعاست؛
او در فیلم‌های نسبتاً متفاوت و غیر کلیشه‌ای بازی کرده‌است که برخی از آنها جزو مهمترین فیلم‌های موج نوی سینمای ایران به شمار می‌آیند؛ از جمله تنگنا و تنگسیر از ساخته‌های امیر نادری، مسلخ ساختهٔ هادی صابر، شازده احتجاب ساختهٔ بهمن فرمان‌آرا و شام آخر ساختهٔ شهیار قنبری.
چاپ شده در یکی از مجله های قبل از انقلاب :
نوری کسرایی که به تازگی در فیلم های «مسلخ» با پرویز صیاد ، «سازش» با بهروز وثوقی و «شازده احتجاب» با فخری خوروش و انتظامی بازی کرده است می گوید تمام سعی من بر این است که در فیلم های مبتذل تجاری بازی نکنم و شکل تازه ای به کارم بدهم.
شاید در این فیلم ها صحنه های سکسی وجود داشته باشد ولی من در آن صحنه ها ظاهر نشده ام…
می گوییم ولی مردم تو را به عنوان یک هنرپیشه سکسی می شناسند و می گوید: بله، من از نظر هیکل یک زن سکسی هستم ولی دوست ندارم نقش های سکسی را قبول کنم. از بس خانم های به ظاهر هنرمند جلوی دوربین لخت شده اند از هر چه فیلم سکسی است بیزار شده ام.
نوری کسرایی ادامه می دهد: بیایید یک فیلم خوب بسازید. اگر سناریوی آن ایجاب کند حاضرم حتی در آن کاملا عریان شوم ولی به شرط این که صحنه های سکسی یا صحنه های دیگر فیلم و با موضوع فیلم هماهنگی داشته باشد.
پلیس ۱۱۰ و نیروهای آتشنشانی پیکر نوری کسرایی را پس از دو روز در خانه اش یافتند. او با کارگردان‌های شاخصی چون امیر نادری و بهمن فرمان‌آرا همکاری کرده بود. تنگنا، تنگسیر، شازده احتجاب و مسلخ از فیلم‌های این بازیگر هستند.
عارف محمدی فیلمساز و منتقد سینمایی شناخته شده در جامعه ایرانیان کانادا به یاد نوری کسرایی یادداشتی در صفحه فیسبوک خود نوشت:
زندگیت هم چون نقش هایت در پنجره و تنگنا پر از تلخی و تنهایی بود. با فیلمی از موج نو سینما (پنجره ) شروع کردی و با حضور در تنگنا ، تنگسیر و شازده احتجاب تلاش کردی تا کمتر آلوده سینمای مبتذل آن سال ها شوی اما اوج فعالیت تو همزمان شد با انقلاب در کشورت و به جبر خانه نشین شدی و مانند دهها ستاره زن آن روزگار ندانستی به کدامین گناه !
سال ها بود سینما دوستان در جستجوی اخباری از روزگارت بودند و خیلی ها نیز فراموشت کردند…
تا امروز که خبر رسید پیکر بی جان تو دو روز در خانه مانده بود و نمی دانیم چگونه تو را پیدا کردند .
نمیدانم تو لحظات آخر در تنهایی اتاقت از کشته شدن بیش از صد هموطن به دلیل یک اشتباه خبر دار شدی؟ اگر چه دیگر فرقی ندارد … خانم نوری کسرایی ، آسوده بخواب ….همه عزاداریم این روزها…
