بنابر نتایج یک تحقیق ملی در رابطه با فقر کودک و خانواده در کانادا که ۳۰ سال به طول انجامیده مشخص شده که از هر ۵ کودک کانادایی ۱ کودک در فقر بسر می برد که بیشترین تعدادشان در بین جوامع بومی و محلی است.
کمپین ۲۰۰۰ شبکه سازمانی غیر حزبی با تمرکز روی ریشه کنی فقر در بین کودکان و خانواده گزارشی با عنوان « فقر کودک و خانواده ۳۰ سال بعد » را تهیه کرده است.
این سازمان گزارش خود را با استفاده از جدیدترین داده های موجود و تصویری از وضعیت فقر کودکان در سال ۲۰۱۹ ، وضعیت زندگی کودکان و خانواده های فقیر را آنالیز کرده است.
این گزارش همچنین تاثیر کمکهای مرکز the Canada Child Benefit (CCB ) و سیاست گذاری های این مرکز را در رابطه با جایگزین کردن کمک مالی به کودکان سال ۲۰۱۶ بررسی نموده است و در سال ۲۰۱۹ برای اولین بار با هدف جلوگیری از کار کودکان خانواده های فقیر و کم بضاعت بطور کامل به تعهداتش عمل کرده است.
از هر ۵ کودک کانادایی ۱ کودک در فقر به سر می برد
فقر به آرامی کاهش می یابد…
بر اساس بیانیه منتشر شده در رابطه با این گزارش ، طی سی سال گذشته نرخ فقر از ۲۲ به ۱۸.۶ درصد کاهش یافته و این بدان معناست که ریشه کنی کامل فقر در بین کودکان کانادایی ۱۵۵ سال زمان نیاز دارد.
بنابر این گزارش بیش از ۱.۳۵ میلیون یا یک کودک از هر ۵ کودک کانادایی در فقر روزگار می گذرانند که ۱۸.۶ درصدشان زیر ۱۸ سال و ۱۹.۶ درصدشان را کودکان پیش دبستانی و زیر شش سال تشکیل می دهند.
بنابر این گزارش، بچه های بومی چه در داخل و چه خارج کانادا بسیار بیش از سایر گروه ها با فقر و مشکلات دست در گریبان هستند. بنابر نتایج این گزارش ، ۵۳درصد از کودکان بومی در فقر هستند.
۴۱درصد کودکان بومی در منطقه حفاظت شده در فقر زندگی می کنند.
۲۵ درصد کودکان بومی بیرون از مناطق حفاظت شده در فقر زندگی می کنند.
۲۲ درصد کودکان دورگه در فقر زندگی می کنند.
۳۲ درصد از کودکان غیر بومی کانادا در فقر زندگی می کنند.
سایر جوامعی که تحت تاثیر فقر کودکان هستند عبارتند از:
۳۵ درصد کودکان مهاجر یا مقیم دائمی یا فعلی در فقر هستند.
۲۲ درصد از کودکان نژادپرست در فقر بسر می برند.
در عوض فقط ۱۲ درصد کودکانی که نه نژاد پرستند، نه بومی و نه مهاجرند در فقر بسر می برند.
بنابر این گزارش فقر و نابرابری اجتماعی ریشه در تبعیض سیستماتیک و طبقه بندی اجتماعی دارد و در امتداد هویت بومی ، نژاد، جنسیت، وضعیت مهاجرت ( عدم مهاجرت ) ، توانایی، در بین سایر جوامع ، فرهنگ و موقعیتهای اقتصادی موجب می شود برخی جوامع خاص به امکانات و فرصتهای موجود برای سایر کانادایی ها دسترسی نداشته باشند.
بالاترین فقر در نوناووت:
بالاترین فقر با ۳۱.۲ درصد در بین کودکان ساکن نوناووت و کمترین میزان فقر با ۱۱.۹ درصد در بین کودکان منطقه یوکان قرار دارد. همچنین استانهای نیوفاندلند و لابرادو، نوااسکوشیا، نیوبرانزویک، انتاریو ، منیتوبا، سسکاچوان و بریتیش کلمبیا دارای بالاترین نرخ فقر در کانادا هستند.
