تأکید بیش از حد بر روی داشتن عشق در زندگی دردسر آفرین است

کارن هورنای روانشناس و نظریه پرداز مشهور معتقد است مشکل عشق نیست، بلکه تاکید بیش از حد بر روی داشتن عشق در زندگی است

وقتی بیش از حد بر روی داشتن و به دست آوردن یار یا جنس مخالف در زندگی متمرکز هستیم و می خواهیم به هر ترتیبی به عشق برسیم و عاشق باشیم در اینصورت حالمان خوب نخواهد بود و این عشق برایمان حکم ماده مخدری را پیدا خواهد کرد تا دردمان را تسکین دهد. عشق نباید دوای دردهای ما باشد و تمام ذهن ما متمرکز در پیدا کردن یار باشد در این حالت حتی اگر هم عاشق شویم و به وصال برسیم مطمئنا عشق سالمی نخواهد بود و بیمار گونه است.
هورنای میگوید : در تحلیل روانی بسیاری از زنان به اینجا رسیدیم که برخی زنان فقط یک فکر را در سر می پروراندند :
« من باید مردی داشته باشم که عاشقم باشد»
این فکر چنان بر زندگی آنها سایه افکنده که جایی برای افکار دیگر نگذاشته است.
گویی در زندگی دیگر نه فعالیتی وجود دارد و نه هدفی. فاجعه اینجاست که آنها معنی و جهت و هدف زندگیشان را فقط و فقط در عشق جستجو می کنند . همین امر سبب می شود که هنگام انتخاب یار برای زندگیشان ، به جای فکر کردن به تمامی عوامل تاثیر گذار و مهم در انتخاب درست فقط از یک جنبه به قضیه نگاه کنند و آن به دست آوردن یار است‌ و اینگونه آن انتخاب هم اشتباه از آب در می آید زیرا تنها هدف به دست آوردن بوده است نه انتخاب .
وقتی ذهن ما متمرکز بر چیزی است توان تمرکز صحیح بر موارد دیگر را نخواهد داشت و وقتی تمام تمرکز این باشد که از تنهایی در بیاییم و با کسی دوست باشیم و یاری پیدا کنیم، از تنهایی مان و وقتی که در اختیار داریم ِلذتی نمی بریم و چشمهایمان بر روی بسیاری از مسائل بسته خواهد شد و مجبوریم برای اینکه موفق شویم و به هدف برسیم بسیاری چیزها را ندیده بگیریم.

سپس بعد از رسیدن به هدف قسمت دیگری برای ما روشن و مشخص می شود اینجاست که چشمهای ما معایب را می بیند، از رفتارهای مخرب اذیت می شود، بی عدالتی ها و خودخواهی ها اذیتمان خواهد کرد و تازه در می یابیم انتخاب درستی نداشته ایم.
حال عده زیادی تحمل پذیرش اینکه راه اشتباهی رفته اند را ندارند و با ترس حرف مردم، تفکر دیگران یا تائید اینکه اشتباه کرده اند برایشان سخت است. آنها به دلایل متفاوت تا جایی که می توانند به رابطه ادامه خواهند داد .
متسفانه مسئله اجتماعی و در آموزش هایمان است، دخترهای ما تقصیر ندارند، عمری در کارتن هایمان دیده ایم بالاخره یک شاهزاده ای پیدا می شود که در چشم بر هم زدنی عاشقمان می شود و ما در کنار او خوشبخت می شویم و آرام می گیریم. این تصویر چنان پر رنگ است که با خواندن این متن حتما تصویرش را به خاطر خواهیم آورد.
تصویری از شاهزاده ای که هیچ شناخت درستی از او نداریم و او هم از ما، و تنها سرمایه ما عشق است، هیچ شناختی از خصوصیات رفتاری او نداریم، در مورد سلامت روانش دانشی نداریم، خانواده اش را نمی شناسیم، از علائقش بی اطلاع ایم ولی در چشم برهم زدنی عاشقش شده ایم و مصرانه در تلاش برای بدست آوردنش هستیم …
متاسفانه در این زمانه اینگونه به خوشبختی نخواهیم رسید، باید طور دیگری فکر و عمل کنیم، پخته، علمی و با بهره گیری از پژوهش ها و تجربه های دیگران واقعیت ها را در نظر بگیریم.

برگرفته از کتاب روانشناسی زنان

کتایون خطیر
مشاور خانواده وجامعه شناس
تلفن : ۳۸۰۹-۳۹۱-۶۴۷