جرات کن جسور باشی!
جرات کن جسور باشی!
خانم باش.
حاضر جوابی نکن.
مخالفت نکن.
بلند نخند.
رعایت دیگران رو بکن.
تو بزرگتری کوتاه بیا.
تو کوچکتری هیچی نگو.
اینها حرفهاییست که بیشتر ما در بچگی یا جوانی شنیده ایم. باورهایی که یک عمر با آنها بزرگ شده و ملکه ذهن ما شده اند.
اگر نظر دادیم و یا مخالفت کردیم به گستاخی و حتی بی‌ادبی متهم شدیم. پس تصمیم گرفتیم خانم باشیم تا محبوب قلبها شویم.
رضایت پدر و مادر، فامیل، همسایه، دوست، خانواده شوهر و حتی افرادی که عید به عید می‌‌دیدیمشان مهم بود.
سکوت و رضایت دیگران برای ما ارزششد و آن زمانی که میخواستیم نه بگوییم، گفتیم بله.
آن زمانی که می خواستیم احساسات و یا نظرمان را بیان کنیم سکوت کردیم و هنگامی که می خواستیم خودمان باشیم ماسکی به صورت زدیم که خوش آیند طرف مقابل باشد… چون میخواستیم محبوب قلبها باشیم، میخواستیم آب از آب تکون نخورد، میخواستیم مردم ما را قضاوت نکنند.
این داستان به همین روال ادامه پیدا کرد تا جایی که روز به روز بیشتر سردرد گرفتیم و احساس کردیم خسته، پر از خشم و کینه ، مضطرب و عصبی هستیم و با تلنگری ساده از کوره به در رفته و خشم را بر سر نفر دیگر خالی می‌کنیم.
از خودمان بدمان آمد و بعضی از ما هم دچار افسردگی شدیم. به همین سادگی!
چند مثل ساده:
دوستی تماس می گیرد و شما را به مهمانی دعوت می‌کند. شما نمیخواهید بروید. بجای «نه» گفتن، میگویید «حتما میام». دو حالت اتفاق می افتد. یا بدون تمایل به مهمانی رفته و ماسک تان را میزنید و یا لحظه آخر با یک پیام برنامه را کنسل می‌کنید. چرا؟ چون می‌خواهید محبوب قلبها باشید.
همسر و یا دوست شما شوخی نابجایی کرده و شما از دست او دلخور هستید، ترجیح میدهید سکوت کنید و چیزی نگویید. چرا؟ چون می‌خواهید آب از آب تکان نخورد.
همکار یا رئیس شما شما پیشنهادی میدهد و نظر شما را می پرسد. شما موافق نیستید ولی میگویید. «هرچی شما بگید.» چرا؟ چون نمیخواهید قضاوت بشید.
در مثالهای بالا شما نقش منفعل و یا پادری را دارید. یعنی به حقوق و احساسات خود بی توجه هستید. دیگران را از خودتان بالاتر می‌بینید. نیاز‌های دیگران مهمتر از نیاز‌های شما هستند. به عبارت ساده‌تر احساس ارزش شما پائین است. معمولا افراد دیگر را به بی ملاحظه بودن سرزنش می‌کنید و یا دیگران را مقصر احساس بد خود میدانید.
ممکن است که احساسات منفی، دلخوری ها و خشم پنهان خودتان را به شکلی منفی و زیرکانه نشان بدهید، برای مثل از تمسخر، جوک، نیش زدن، کنایه و گلایه استفاده کنید و یا شاید خشم خود را به صورت انفجار و تهاجمی ابراز کنید. در نهایت انفعال و پرخاشگری هردو سبک ناسالم برقرای ارتباط هستند. در اولی به خودمان احترام نمی گذاریم و در دومی به دیگران.
قبل از اینکه محبوب قلب دیگران باشیم، باید محبوب قلب خودمان باشیم. وقتی به خودمان احترام بگذاریم، خود دوستی را تمرین کنیم و برای خودمان ارزش قائل باشیم میتوانیم جسورانه عمل کنیم.
جسور نه به معنی گستاخ و بی ادب بلکه به معنی پر جرات و با شهامت!
جرات می‌کنیم «نه» بگوییم، احساسات و خواسته های مان را بیان کنیم- بدون خشم، بدون قضاوت.
معتقدیم که ممکن است افراد دیدگاه و نگرشی متفاوت از ما داشته باشند، به آنها احترام میگذاریم و با آگاهی از حق و حقوق خودمان جرات می‌کنیم که ابراز عقیده کنیم.
معتقدیم که این ما هستیم که مسئول زندگیمان هستیم و این ماییم که به دیگران نحوه رفتار و برخورد با خودمان را آموزش میدهیم. پس جرات می‌کنیم برای روابطمان حد و مرز سالم تعیین کنیم تا کسی را سرزنش نکنیم.
معتقدیم که زندگی امروز ما نتیجه نگرش ما به زندگی و انتخابهای مان است پس هدفمند عمل می‌کنیم و میدانیم ارزش هایمان در زندگی چه چیزی است.
نقش قربانی در زندگی ما جایی ندارد.
اجازه نمیدهیم زندگی برای ما اتفاق بیافتد بلکه زندگی مان رو میسازیم، خودمان را باور داریم و با ترس هایمان مواجه می شویم.
جرات می‌کنیم بی نقاب زندگی کنیم…
خانم نباش!
جسور باش! خودت باش!
