سبک زندگی
سندرم پیش از قاعدگی(PMS)
سندرم پیش از قاعدگی(PMS)
اختلال نسبتا شایع در میان بانوان در سنین باروری و مجموعه ای بیش از ۲۰۰ نشانه بدنی، روانی و هیجانی است که با تغییرات دوره ای مربوط به سیکل قاعدگی در خلق، احساس و روان بانوان مشخص می شود .
به طور معمول علایم با فاصله ای کوتاه پس از تخمک گذاری شروع می شود و به تدریج شدت می گیرد و حدود ۳ تا ۵ روز قبل از آغاز قاعدگی به حداکثر خود می رسد. این سندرم با افزایش سن تشدید می یابد ولی در دوران بارداری و یائسگی ناپدید می شود. در بعضی از بانوان این نشانه ها ملایم و کوتاه مدت بوده و ناتوان کننده نیستند اما در بعضی دیگر ممکن است حتی یک یا دو نشانه از کل نشانه ها شدید بوده و موقتا عملکرد طبیعی آنها را مختل کند. این نشانه ها ممکن است از چند ساعت تا چند ماه متغیر باشند. نوع و شدت نشانه ها در بین بانوان، متفاوت است. حدودا ۵۰ درصد بانوان به نوعی با این سندرم درگیر هستند.
شایعترین نشانه های سندرم پیش از قاعدگی:
تحریک پذیری ، نا آرامی، کم شدن کنترل، پرخاشگری، بر آشفتگی، بی خوابی، عدم تمرکز، بی تفاوتی، سستی و بی حالی، افسردگی، گریه های زیاد و بی دلیل، خستگی شدید، احتباس مایعات و ورم، کاهش حجم ادرار، درد در سینه ها، مشکلات تنفسی، مشکلات چشمی، نفخ کردن، یبوست، تهوع، استفراغ، تغییر اشتها، احساس سنگینی یا فشار در لگن، کمر درد، جوش صورت، التهاب پوست به همراه خارش، تشدید سایر مشکلات پوستی، سردرد، سرگیجه، غش کردن ،
کرختی، خارش، سوزش یا افزایش حساسیت بازوها و پاها، کوفتگی سریع، تپش قلب و …
عوامل ایجاد سندرم پیش از قاعدگی:
– عدم تعادل استروژن و پروژسترون و تغییرات آن
– افزایش آلدوسترون
– تغییر متابولیسم کربوهیدراتها
– افت قند خون
– افزایش پرولاکتین
– آلرژی به پروژسترون
– احتباس آب و سدیم در کلیه ها
– علل روانی
درمان PMS:
– مشورت با پزشک خانواده و زنان و غدد
– داروهای ضد افسردگی
– استفاده از مشاوره
– استفاده از مدر پیش از بروز نشانه ها برای کاهش احتباس مایعات در بدن
– قرصهای پیشگیری از بارداری
– پروژسترون طولانی یا کوتاه اثر
– داروهای تسکین دهنده درد
– تغییر رژیم غذایی برای کاهش دریافت قندها و چربی ها و افزایش دریافت پروتئین.
– مصرف کافی کربوهیدرات
– کاهش مصرف کافئین
– استفاده ازویتامین B و منیزیم و کلسیم به عنوان مکمل غذایی
– تغییرات کوچک در سبک زندگی شامل ورزش منظم، پیاده روی منظم و کوتاه، کاهش مصرف کافئین، پرهیز از مصرف الکل و سیگار کشیدن
– خواب کافی
– استفاده از پشتیبانی دوستان
– پیدا کردن کسانی که این سندرم را چون شما دارند و صحبت در مورد تجاربتان
– دوری از موقعیت ها و افراد استرس زا
– انجام یوگا، مدیتیشن، ریلکسیشن و آرمیدگی در کاهش نشانه های این سندرم مشهود است.
در تحقیقات انجام شده تمرینات آرمیدگی حدود ۵۰ درصد نشانه ها را کمتر کرده بود.
آرمیدگی: یکی از روش های مقابله با واکنش های جسمی استرس و سندرم پیش از قاعدگی است. با انقباض ماهیچه ها و سپس رها کردن آنها به ترتیب در تمام بدن می توان بدن را از استرس تخلیه کرد.
وظایف آقایون محترم در برابر PMS بانوانشان: