سبک زندگی

شناسایی و رهایی از تله های زندگی

در این مطلب به چند تله شایع زندگی به طور خلاصه اشاره می کنیم تا بتوانیم با آگاهی پا در راه زندگی بگذاریم.

تله ای بنام « نپذیرفتن تغییر در راه پیشرفت» تا حالا دقت کرده اید که همه عاشق پیشرفت هستند ولی بندرت شخصی را می یابید که تغییرات میان راه را دوست داشته باشد. مسئله ای که باید با آن روبرو شویم این است که لازمه رشد و تعالی، ایجاد تغییرات است. بدون تغییرات چیزی بهتر نخواهد شد. دیده شده است که تغییرات، زیاد ما را اذیت نمی کنند بلکه زمانی که «بایدی» در کار باشد و مجبور باشیم تغییر کنیم به انسان سخت می گذرد.
ما موافق تغییر در جهان هستیم! می خواهیم دوستان و همکاران تغییر کنند! تغییرات در مدرسه و محل کار خود را لازم می دانیم! حتی پیشنهادات زیادی به همسایه های خود برای رشد و تغییر می دهیم. اما به خودمان که می رسیم علاقه ای به تغییر نداریم!
خود را از این چاله فکری دور نگه داریم که ترقی و پیشرفت بدون تغییر ایجاد می شود. این اتفاق رخ نمی دهد برای موفقیت نیاز به تغییر داریم. ممکن است این دگرگونی و تغییر تلخ و دردناک باشد ‌ اما یک امر و نیاز ضروری در مسیر پیشرفت محسوب می شود. ما باید بقدری این تغییر را بخواهیم که دیگر از درد و ناخوشایندی فاصله نگیریم. به زبان دیگر جای این دو را عوض کنیم و بدانیم این جابجایی ارزش زیادی دارد. البته همه تغییرات منجر به پیشرفت و موفقیت نمی شوند اما بدون تغییر هیچ موفقیت و بهبودی حاصل نمی شود.

تله های زندگی خود را بشناسیم

نپذیرفتن افراد با شخصیت و ویژگیهای فردی متفاوت این یک تله رایج است که افراد گاه به گاه در آن می افتند. برخی از افراد بنا به رسالت شان «واعظ و راهنمای» همیشگی دیگران هستند. انگار نمی توانند افراد را همانگونه که هستند قبول کنند و احساس می کنند می شود به جبر و زور باعث تغییر دیگران شد. این مسئله به این دلیل مهم است که دیر یا زود مردم به همین دلایل از ما دوری می کنند و فاصله ها باعث انزوا و تنهایی می شوند.
همه ما می خواهیم همینطور که هستیم پذیرفته شویم ‌و دوست نداریم افراد با عیب جویی دست رد به سینه ما بزنند.منظور این نیست که فکر کنیم کامل هستیم یا بی عیب و نقص آفریده شده ایم! یا به نقاط ضعف خود واقف نباشیم و نخواهیم در جهت پیشرفت تغییر کنیم. همه اینها را گفتیم تا مطمئن شویم که نزدیکان ما، همانطور که هستیم ما را پذیرفته اند و نه آنچه که می خواهند ما به آن تبدیل شویم. این یک امر فرسایشی است که سعی کنیم شخصیت دیگری از خود به نمایش بگذاریم. این کار بی فایده است. با افرادی معاشرت کنید که شما را همانگونه که هستید «فردی در فرآیند بهتر شدن» قبول کنند. از افرادی که به شما احساس ناخوشایند «سخت می شودتو را دوست داشت» می دهند دوری کنید.

سخن آخر از قدیم گفته اند «آنچه برای خود نمی پسندی برای دیگران هم نپسند». اگر دوست نداریم از جانب دیگران طرد شویم باید پذیرای افراد با تنوع اخلاق و سلیقه باشیم. تله های زندگی خود را بشناسیم و از تجربه های خود بیاموزیم.

زهره کلاهدوز

دکتر زهره کلاهدوز
مشاور خانواده و روان درمانگر
عضو رسمی کالج روان درمانگران اونتاریو

مشاهده بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا