۶ درمان کووید-۱۹ که به زنده ماندن بیماران کمک می‌کند

۶ درمان کووید-۱۹ که به زنده ماندن بیماران کمک می‌کند

نویسندگان : ویلیام جی. بین، جورجیوس دی. کیتسیوس و تومیکو ال. سوبر (استادیاران پزشکی دانشگاه پیتسبورگ)

مترجم: مصطفی م. کوثری

یک سال پیش، زمانی که مقامات بهداشت آمریکا اولین هشدار خود مبنی بر اینکه کووید-۱۹ به شدت زندگی روزمره​ را مختل می​کند منتشر کردند، پزشکان هیچ درمان موثری فراتر از مراقبت حمایتی برای ارائه نداشتند.

هنوز هم درمانی وجود ندارد، ولی به دنبال تلاش تحقیقاتی جهانی بی‌نظیر، چندین درمان به بیماران کمک میکند که از کووید-۱۹ جان سالم به در ببرند و پایشان به بیمارستان باز نشود.

درمان کووید-۱۹ دو مشکل اساسی را هدف قرار می‌دهد

توانایی ویروس کرونا در پخش شدن در سراسر بدن و آسیبی که از پاسخ سیستم ایمنی به جای می​ماند. زمانی که ویروس وارد بدن می‌شود، مدیریت سلول‌ها را بر عهده می‌گیرد و از آنها در جهت تکثیر خود استفاده می‌کند. در پاسخ، بدن علائم التهابی و سلول‌های ایمنی صادر می‌کند تا با ویروس بجنگند. در برخی از بیماران، این پاسخ التهابی می‌تواند حتی پس از تحت کنترل درآمدن ویروس به طول بینجامد، که این نکته باعث وارد شدن آسیب به شش​ها و دیگر اندام​ها میشود.

بهترین راه پیشگیری است، ازجمله استفاده از ماسک و واکسن

 واکسن​ها به سیستم ایمنی یاد می​دهند با دشمن بجنگند. اگر احتمال عفونتِ غیر قابل کنترل کم باشد، می​توان خطر مرگ ناشی از کووید-۱۹ را تا حد صفر کاهش داد. ولی عرضه واکسن محدود است، حتی با اینکه سومین واکسن برای استفاده در آمریکا تایید​شده است. بنابراین درمان بیماران عفونی همچنان ضروری است.

روش‌های درمانی که می‌تواند شما را از بیمارستان دور نگه دارد

دو نوع درمان موثر شامل تزریق پادتن ضد ویروس به بیماران با خطر بالای کووید-۱۹ قبل از اینکه فرد به شدت بیمار شود، وجود دارد.

بدن ما به طور طبیعی پادتن تولید می​کند تا مهاجمین خارجی را شناسایی کنند و با آنها بجنگند. ولی تولید طبیعی پادتن چندین روز طول می​کشد و «سارس-کوو-۲» – کروناویروسی که منجر به کووید-۱۹ می​شود – به سرعت تکثیر می​شود. مطالعات نشان می​دهد که تزریق پادتن به بیماران بلافاصله بعد از ظهور علائم می​تواند از بیماران در مقابل عفونت جدی محافظت کند.

پادتن مونوکلونال: این پادتن​های آزمایشگاهی می‌توانند به «سارس-کوو-۲» وصل شوند و از ورود ویروس به سلول​ها و عفونی​ کردن آنها جلوگیری کنند. این شامل باملانیویمب و درمان مشترک کاسیریویمب/ایمدویمب میشود که توسط ریجنرون توسعه یافته است. سازمان غذا و داروی آمریکا برای این روش​های درمانی تاییدیه استفاده اورژانسی صادرکرده چون ثابت شده است که این روش​ها از بیمارانِ در معرض خطر بالا در مقابل بستری شدن در بیمارستان و مرگ محافظت می​کند. البته زمانی​که بیماران آنقدر بیمار باشند که نیاز به بیمارستان داشته باشند، مطالعات نشان نداده است که این دو روش موثر بوده باشند.

پلاسمای نقاهت: روش دیگر برای استفاده از پادتن شامل کشیدن خون از بیمارانی است که از کووید-۱۹ بهبود یافته ​اند. پلاسمای نقاهت اصولاً در شرایط تحقیقاتی تجویز می‌شود چون مدرک بالینی هنوز جای ابهام دارد. برخی از موارد فوایدش را در اوایل بیماری نشان می‌دهد. مطالعات دیگری هیچ فایده‌ای را در بیماران بستری نشان نداده‌اند.

ممکن است به علت تهدید رو‌به‌رشد گونه‌های جهش‌یافته‌ی «سارس-کوو-۲»، پلاسمای نقاهت نقش درمانی مکملی برای برخی از بیماران داشته باشد، که در این صورت ممکن است از درمان پادتن مونوکلونال استفاده نشود، اگرچه تحقیق دقیق ضروری است.

درمان برای بیماران بستری

زمانی​که بیماران آنقدر بیمار شوند که چاره​ ای جز بستری نباشد، درمان تغییر می​کند.

مشکل بیشتر بیماران بستری​ شده، تنفس و میزان کم اکسیژن است. اکسیژن کم زمانی پیش می​آید که ویروس و پاسخ ایمنی مرتبط به شش​ها آسیب وارد می​کنند، که باعث ورم درکیسه ​های هوای داخل شش شده که میزان اکسیژن ورودی خون را کاهش می​دهد. بیماران بستری کووید-۱۹ به طور معمول نیازمند اکسیژن پزشکی مکمل هستند تا بتوانند نفس بکشند. پزشکان به طور مستمر اینگونه بیماران را با عوامل ضدویروس رمدسیویر و کورتیکوسترویدهای ضدالتهابی درمان می​کنند.

رمدسیویر: رمدسیویر، که در اصل برای درمان هپاتیت سی طراحی شده، با اختلال در ساختار ژنتیکی ویروس کرونا ازتکثیر این ویروس جلوگیری می​کند. تحقیقات نشان داده که رمدسیویر مدت زمان بستری شدن در بیمارستان را کاهش داده است و پزشکان ممکن است این را برای بیماران اکسیژنی کمی بعد از ورود به بیمارستان تجویز کنند.

کورتیکوسترویدها: استروئیدها پاسخ ایمنی بدن را آرام میکنند و چندین دهه است که برای درمان اختلالات التهابی به کار می‌روند. همچنین بسیار در دسترس و ارزان میباشد و جزء اولین درمان​هایی بودند که وارد آزمون​های بالینی برای کووید-۱۹ شدند. چندین مطالعه نشان داده است که مقدار کم استروئیدها مرگ در بیماران بستری را که نیازمند اکسیژن هستند را کاهش می​دهد، از جمله بدحال​ترین بیمار در آی سی یو. به دنبال یافته های قابل​ توجه مطالعات بهبودی و ریمپ-کپ کووید-۱۹ ، اکنون استروئیدها استاندارد مراقبت بیماران بستری کووید-۱۹ هستند که با اکسیژن درمان می شوند.

رقیق‌‌کننده‌های خون: التهاب دردوران کووید-۱۹و دیگرعفونت ​های ویروسی می​تواند خطر لخته شدن خون را افزایش دهد، که می​تواند منجر به حمله​ قلبی، سکته و انعقاد خطرناک در شش​ها شود. به بسیاری از بیماران کووید-۱۹، رقیق​ کننده​ خون هپارین و انوگزاپارین داده می​شود تا از لخته​ شدن قبل از وقوع جلوگیری شود. اطلاعات اولیه از یک آزمایش بزرگ بیماران کووید-۱۹ نشان می​دهد که بیماران بستری از مقدار بالاتری از رقیق​ کننده​ خون سود می​جویند.

برخی از بیماران کووید-۱۹ آنقدر مریض می​شوند که به آی​ سی ​یو با مقادیر بالایی از اکسیژن یا دستگاه تنفس نیاز پیدا می​کنند. چندین روش درمانی برای بیماران آی​ سی​ یو وجود دارد، ولی مشخص نشد که بیماران آی​ سی​ یو از مقادیر بالای رقیق​ کننده​ خون نفع ببرند.

درمان مریض ​ترین بیماران

مطالعات نشان داده است که اگر بیماران آی​ سی ​یوِ کووید-۱۹ استروئید دریافت کنند، احتمال زنده ماندن آنها بیشتر است. ولی مقدار کم استروئید به تنهایی ممکن است برای کاهش التهاب مازاد کافی نباشد.

توسیلیزوماب: توسیلیزوماب یک پادتن آزمایشگاهی است که راه اینترلوکین-۶ را سد می​کند، که این باعث التهاب در طول دوره​ کووید-۱۹ و دیگر بیماری​ ها می​شود. نتایج جدید از آزمایش ریمپ-کپ که هنوز مورد بررسی همکاران قرار نگرفته است نشان می​دهد که تزریق یک دوز از توسیلیزوماب در طی یک تا دو روز بعد از دریافت کمک تنفسی، خطر مرگ در بیمارانی را که به طور مدام دوز پایین استروئید دریافت می​کرده ​اند، کاهش داده است. توسیلیزوماب همچنین برای بیماران با التهاب بالا مفید بوده است.

این درمان​ های مبتکرانه کمک ​کننده است، ولی مراقبت پشتیبان دقیق در آی​ سی​ یو نیز حائز اهمیت است. چندین دهه تحقیق وسیع، اصول مدیریت اساسی برای کمک به بیماران با عفونت ششی شدید نیازمند به دستگاه تنفس را مشخص کرده است. این اصول شامل پرهیز از تورم کم و تورم زیاد شش توسط دستگاه تنفس، درمان درد و اضطراب با سطوح پایین داروهای آرام ​بخش و قرار دادن گاه به گاه بیماران خاص با سطوح پایین اکسیژن بر روی شکم است. اصول کلیدی یکسان برای بیماران کووید-۱۹ در جهت کمک به زنده ماندن و بهبودی از یک بیماری جدی که ممکن است هفته ​ها یا ماه​ ها طول بکشد، کارساز است.

پیشرفت پزشکی از شروع پاندمی جهانی حیرت‌آور بوده است. حالا پزشکان مجهز به واکسن، پادتن​ های ضدویروس برای بیماران سرپایی ریسک بالا و چندین درمان برای بیماران بستری هستند. تحقیق مستمر برای بالا​بردن توانایی مقابله با بیماری​ ای که تاکنون جان ۲.۵ میلیون نفر را در سراسر جهان گرفته، حیاتی است.

Bain, W. G., Kitsios, G. D., & Suber, T. L. (2021, March 1). 6 COVID-19 Treatments Helping Patients Survive. Pittwire.https://www.pittwire.pitt.edu/news/6-covid-19-treatments-helping-patients-survive