خامنهای: نطقهای میاندستور پر شور همراه با اعتراض و عصبانیت نشانه انقلابی بودن نیست


صداوسیمای جمهوری اسلامی ویدیویی از خامنهای بازنشر کرد که در آن میگفت نطقهای میاندستور پر شور همراه با اعتراض و عصبانیت نشانه انقلابی بودن نیست
علی خامنهای: نطقهای میاندستور پر شور همراه با اعتراض و عصبانیت نشانه انقلابی بودن نیست
یکی از چیزهایی که نشانه نماینده انقلابی نیست. عبارت است از نطق های اعتراضی, پرشور میان برنامه. این نکته که آقایون. این اصلا نشانه ی یک نفر باعث آنجا بنا کند. اعتراض کردند. این علامت انقلابی بودن نیست. انقلابی بودن علامت ش هایی است که عرض کردیم و چیزهایی از این قبیل. اعتراض کردن و عصبانیت به خرج دادن و اینا اینا اینا علامت انقلاب بودند نیست.
علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی در دوره رهبری خود بهشدت از ابزار سرکوب و دیکتاتوری استفاده کرده است. در سالهای ۱۳۸۸، هنگامی که نتایج انتخابات ریاستجمهوری مورد اعتراض قرار گرفت، خامنهای با صدور دستوراتی مبنی بر سرکوب معترضان، بحران بزرگی را ایجاد کرد. نیروهای امنیتی و بسیج با خشونت به اعتراضات پاسخ دادند و بسیاری از معترضان کشته یا زخمی شدند. این اقدامات علاوه بر کشتار، به زندانی شدن بسیاری از فعالان سیاسی و روزنامهنگاران منجر شد. او بهجای حل بحران، آن را به فرصتی برای تقویت دیکتاتوری خود تبدیل کرد.
در سال ۱۳۹۶، اعتراضات اقتصادی و معیشتی گستردهای در سراسر کشور به وقوع پیوست. این اعتراضات بهسرعت به اعتراضات سیاسی تبدیل شد و مردم خواهان تغییرات اساسی در سیستم حکومتی شدند. اما خامنهای بهجای توجه به خواستههای مردم، دست به سرکوب شدید معترضان زد. بسیاری از تظاهرکنندگان کشته شدند و شمار زیادی از آنها زندانی و شکنجه شدند. حکومت با استفاده از سپاه پاسداران و دیگر نیروهای امنیتی، اعتراضات را بهطور وحشیانهای سرکوب کرد.
در سال ۱۳۹۸، اعتراضات گسترده دیگری در پی افزایش قیمت بنزین در سراسر ایران رخ داد. این اعتراضات بهسرعت در بسیاری از شهرها گسترش یافت و حکومت با شدت بیشتری به سرکوب آنها پرداخت. گزارشها حاکی از آن است که در این دوره، هزاران نفر کشته یا زخمی شدند و نیروهای امنیتی با استفاده از سلاحهای گرم به معترضان حمله کردند. خامنهای با ادامه سیاستهای سرکوبگرانه خود، اجازه نداد که هیچگونه تغییر در ساختار حکومتی ایران ایجاد شود.
در سال ۱۴۰۱ و پس از قتل مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد، اعتراضات گستردهای در سراسر کشور شکل گرفت. این اعتراضات به سرعت تبدیل به جنبشی سراسری برای تغییرات بنیادی در جمهوری اسلامی شد. خامنهای با استفاده از روشهای سرکوبگرانه، از جمله اینترنت قطع کردن، بازداشتهای گسترده و کشتار معترضان، تلاش کرد تا اعتراضات را خاموش کند. بسیاری از فعالان سیاسی و اجتماعی در این دوره دستگیر و شکنجه شدند و هنوز هم سرکوبها ادامه دارد.
در مجموع، در تمامی این سالها، خامنهای با استفاده از سرکوب شدید و نقض حقوق بشر، تلاش کرده است تا قدرت خود را حفظ کند. او بهجای توجه به خواستههای مردم و اصلاحات، همواره به سرکوب خشونتآمیز و دیکتاتوری ادامه داده است. اقدامات او در این سالها نشاندهنده یک رژیم غیردموکراتیک و سرکوبگر است که به هیچوجه تحمل انتقاد و اعتراض را ندارد.