شمخانی به برخی اعتراضات درباره بررسی «افایتیاف» در مجمع تشخیص مصلحت واکنش نشان داد


شمخانی به برخی اعتراضات نسبت به بررسی افایتیاف در مجمع تشخیص مصلحت واکنش نشان داد
علی شمخانی به برخی اعتراضات درباره بررسی «افایتیاف» در مجمع تشخیص مصلحت واکنش نشان داد
علی شمخانی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و مشاور سیاسی علی حامنهای در واکنش به برخی اعتراضات نسبت به بررسی افایتیاف در مجمع تشخیص مصلحت در حساب ایکس خود نوشت:
بررسی لوایح CFT و پالرمو در مجمع تشخیص مصلحت فرصتی برای تبادل آراء کارشناسی است، نه بستری برای استفاده از تعابیری مانند «وطنفروشی». کجسلیقگی در کنشهای سیاسی ضمن آنکه سازنده نیست تنها به شلعهور شدن اختلافات سیاسی و افزایش کدورتها منجر میشود.
بررسی #لوایح_CFT و #پالرمو در مجمع تشخیص مصلحت، فرصتی برای تبادل آراء کارشناسی است، نه بستری برای استفاده از تعابیری مانند “وطنفروشی”. کجسلیقگی در کنشهای سیاسی ضمن آن که سازنده نیست تنها به شعلهور شدن اختلافات سیاسی و افزایش کدورتها منجر میشود.
— علی شمخانی (@alishamkhani_ir) January 13, 2025
افایتیاف (FATF) که مخفف عبارت Financial Action Task Force است، یک سازمان بینالمللی است که در سال ۱۹۸۹ با هدف مقابله با پولشویی و تأمین مالی تروریسم تشکیل شد. این سازمان استانداردهایی برای مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریسم تعیین کرده و کشورها را بر اساس رعایت این استانداردها ارزیابی میکند. به عبارتی دیگر، افایتیاف میخواهد اطمینان حاصل کند که کشورهای عضو به شیوهای شفاف و قانونمند عمل میکنند تا از استفاده غیرقانونی از سیستم مالی خود جلوگیری کنند.
در سالهای اخیر، دو لوایح CFT (مقابله با تأمین مالی تروریسم) و پالرمو (کنوانسیون مبارزه با جرائم سازمانیافته فراملی) به عنوان الزامات اصلی برای پیوستن ایران به افایتیاف مطرح شدند. این لوایح تلاش دارند که ایران را به عنوان یک کشور با استانداردهای بالاتر در مقابله با پولشویی و تأمین مالی تروریسم معرفی کنند.
آیا جمهوری اسلامی میتواند آن را امضا کند یا خیر؟
پاسخ به این سوال بستگی به چند عامل دارد:
۱. ملاحظات داخلی و سیاستهای حاکم: برخی از مقامات جمهوری اسلامی از جمله کسانی چون علی شمخانی، معتقدند که پیوستن به افایتیاف میتواند به شفافیت بیشتر در سیستم مالی ایران و تسهیل روابط اقتصادی با دیگر کشورها کمک کند. در مقابل، گروههای مخالف در داخل کشور این پیوستن را تهدیدی برای استقلال مالی و امنیت ملی کشور میدانند و نگرانند که این اقدام فشارهای خارجی بیشتری به ایران وارد کند.
۲. تحریمها و فشارهای بینالمللی: یکی از مهمترین دلایل مخالفان این است که پیوستن به افایتیاف میتواند ایران را مجبور به تطبیق بیشتر با خواستههای غرب و به ویژه ایالات متحده کند. بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که پیوستن به افایتیاف ممکن است به کاهش تحریمها کمک کند، اما برخی نیز معتقدند که این امر ممکن است ایران را در موقعیتی آسیبپذیر قرار دهد.
۳. گروههای تروریستی و حمایتهای ایران از آنها: یکی از مواردی که در بررسی پیوستن ایران به افایتیاف مطرح است، حمایت ایران از گروههای تروریستی در خاورمیانه است. ایران به عنوان یکی از کشورهای حامی گروههایی چون حزبالله لبنان، حماس و دیگر گروههای مسلح در منطقه شناخته میشود. پذیرش مقررات افایتیاف ممکن است ایران را ملزم به قطع حمایتهای مالی از این گروهها کند، که این موضوع باعث اعتراض بسیاری از مقامات و گروههای سیاسی در ایران میشود.
در نهایت، امضای این توافق بستگی به توافقهای داخلی، فشارهای بینالمللی، و ارزیابی ایران از منافع بلندمدت آن خواهد داشت. بنابراین، اگرچه برخی مقامات ایرانی به امضای این توافق تمایل دارند، اما موانع سیاسی و امنیتی زیادی وجود دارد که ممکن است مانع از پیوستن ایران به افایتیاف شوند.

