مرد ایرانی اهل تورنتو که خانواده خود را در سانحه سرنگونی پرواز ۷۵۲ در ایران از دست داد از اندوه و ماتم خود می گوید: «بی نهایت دلتنگ دیدنشان هستم»

حبیب حق جو پدر سحرناز که در سانحه سرنگونی هواپیمای ۷۵۲ کشته شد از غم و اندوه خود در فراق دختر و نوه اش می گوید

حبیب حق جو (Habib Haghjoo) نمی تواند به تنها عکس های روی دیوار اتاق نشیمن خانه اش [در شرق تورنتو] نگاه کند، اما در عین حال نیز نمی تواند خود را راضی کند که عکس ها را از روی دیوار بردارد. 

هیچ قاب عکس دیگری از دیوارهای این اتاق در خانه فوق العاده تمیز او آویزان نیست.

این عکس ها دختر آقای حق جو، سحرناز حق جو، ۳۷ ساله (Saharnaz Haghjoo) و نوه ۸ ساله او السا جدیدی (Elsa Jadidi) را در حالی که لبخند بر لب یکدیگر را در آغوش گرفته‌اند نشان می دهد.

فرزند و نوه آقای حق جو مسافران پرواز ۷۵۲ اوکراین بودند که دو سال پیش توسط سپاه پاسداران ایران در ۸ ژانویه ۲۰۲۰ (۱۸ دی ماه ۱۳۹۸) سرنگون شد.

بیش از ۱۰۰ نفر از ۱۷۶ مسافری که در این سانحه کشته شدند دارای روابط و پیوندهایی با کانادا بودند.

حبیب حق جو می گوید که احساس می کند که در گذشته گیر افتاده و در حالی که آنها را صدا می‌زند امیدوار است بتواند یک بار دیگر آنها را ببیند. آقای حق جو در حالی که قطره های اشک از چشمهایش فرو می ریزد و یک فنجان خالی چای را در دست دارد می گوید «بی نهایت دلتنگ دیدارشان هستم.»

این مرد ۶۵ ساله توان دیدن ویدئوهای آنها یا مرور عکس های قدیمی را ندارد و می گوید دیدن ویدئو و عکسهای آنها بیش از حد دردناک است.

خانواده، دوستان و غریبه ها پس از فوت دختر و نوه او عکسهایی از دختر و نوه‌ اش را برای او می فرستند؛ پس از چند صباحی او همه را کنار گذاشته به غیر از این دو عکس که اینجا باقی مانده است.

آقای حق جو می گوید «شاید یک روز این عکس ها را کنار بگذارم، اما اکنون نمی توانم.»

او هنوز در گیر و دار اندوه خود گرفتار است.

آقای حق جو می گوید «من در مرحله خشم [پنج مرحله سوگواری] گیر افتاده ام، واقعاً خشمگین هستم.» «رژیم به بدترین شکل ممکن آنها را به قتل رساند.»

این اواخر او علاوه بر این داخل خانه خود نیز گیر افتاده است. آخرین دور از محدودیت های پاندمی انتاریو او را از دسترسی به استخر مورد علاقه اش در وای‌ام‌سی‌ای (YMCA) محروم کرده است. آقای حق جو می گوید تمرینات جسمی [شنا] در اوایل دوران پس از این حادثه به او کمک کرده است.

حبیب حق جو گفت «من در حال شنا کردن گریه می کردم و این خیلی کمک کرد.» «سپس پاندمی آمد و همه جا را تعطیل کرد.»

پس از دو سال استخر دوباره تعطیل شده است. او تنها جایی که واقعاً می توانست با کمر آسیب دیده خود در آنجا تمرین کند را از دست داد. به گفته آقای حق جو [با تعطیل شدن استخر] اجتماع استفاده کنندگان از استخر را نیز از دست داد.

او می گوید «خیلی سخت است.»

آقای حق جو که برنامه نویس کامپیوتر است در سال ۱۹۸۷ ایران را به مقصد ایرلند ترک کرد. یک روز در حالی که در انتظار شروع یک جلسه بود به سفارت کانادا مراجعه کرد. او منشور حقوق بشر و آزادی ها را خواند و عاشق مفاهیم این منشور شد. پس از چهار سال زندگی در ایرلند او و چهار دخترش این کشور را به مقصد کانادا ترک کردند.

آنها در ریچموند هیل در انتاریو ساکن شدند.

او در دوران رکورد اقتصادی وارد کشور شد و یافتن شغلی در زمینه کاری خودش دشوار بود بنابراین شغلی در نمایشگاه فروش خودرو را پذیرفت.

در سال ۱۹۹۷ همسر آقای حق جو به نام شهناز (Shahnaz) در اثر ابتلا به یک مورد نادر مننژیت در سن ۳۷ سالگی یعنی همان سنی که دخترش از دنیا رفت، فوت کرد.

آقای حق جو می گوید «من سعی کردم هم بهترین پدر و هم بهترین مادری باشم که می توانستم.»

در سال ۲۰۰۹ پس از اینکه از کار در نمایشگاه خودرو خسته شده بود شغل خود را ترک کرد و به عنوان کارشناس معاملات املاک مشغول به کار شد که ساعات کار انعطاف پذیرتری را در اختیار او قرار می داد.

حبیب حق جو از زمان سقوط هواپیما کار نکرده و می گوید که آمادگی ندارد. او می گوید «ثروتمند نیستم، اما مخارج و صورتحساب های خود را می توانم پرداخت کنم.»

آقای حق جو افسرده و مضطرب است. او فراموش می کند که داشت چه می گفت. خورد و خوراک او کم است. اما در طول دو سال گذشته توانسته است برخی از کارها را انجام دهد. حبیب حق جو و سیامک جدیدی (Siamak Jadidi) همسر سحرناز حق جو برای ساختن یک مدرسه ابتدایی به نام السا در یکی از مناطق محروم استان لرستان در ایران کمک کردند.

آقای حق جو می گوید «من معتقدم هنگامی که مردم تحصیلکرده و دانش آموخته باشند فریب حاکمان را نمی خورند و از آنها سوءاستفاده نمی شود.» «ساختن یک مدرسه و آموزش به کودکان همان کاری است که در نهایت پیروز خواهد شد و من این چنین انتقام خواهم گرفت.»

آقای حق جو علاوه بر این به ترجمه مقاله های خبری به انگلیسی برای وبسایت راه اندازی شده توسط یکی دیگر از خانواده های قربانیان که عزیزان خود را در این فاجعه از دست داده است کمک می کند.

حبیب حق جو قبلاً به آئین اسلام عمل می کرد اما سپس دین را کنار گذاشت. او پس از سقوط هواپیما دو بار از مزار دختر و نوه خود بازدید کرده بود، اما بعد دیگر ادامه نداده بود. با این حال تابستان گذشته احساس کرد که دلش هوای بازگشت به آرامگاه را دارد و از آن زمان تا به حال چندین بار از مزار آنها بازدید کرده است.

آقای حق جو می گوید «هنگامی که بازدید مزار آنها را تمام می کنم از شدت گریستن نمی توانم چشم هایم را باز کنم.» «اما این کار کمک می کند، واقعاً کمک می کند.»

دو سال بعد از این فاجعه، حبیب حق جو می گوید که سعی دارد که توجه خود را بر خانواده اش متمرکز کند؛ آقای حق جو چهار دختر و هشت نوه دارد، و می گوید هرگز از اینکه سحرناز و السا را در شمار دختران و نوه هایم به حساب بیاورم دست بر نمی دارم.

شریک زندگی ۱۵ ساله او نیز فوق العاده کمک حال اوست.

آقای حق جو سعی می کند که بر خاطرات خوبی که از دختر و نوه خود دارد تمرکز کند.

حبیب حق جو می گوید «سحرناز دختر کوچک من بود، او خیلی ریزه میزه بود، او مثل یک دانه کوچک فلفل تند و تیز بود، او خیلی فعال بود.» دختر آقای حق جو به عنوان مدیر برنامه در وای‌دابلیوسی‌ای (YWCA) مشغول به کار بود و به زنان مهاجر کمک می‌کرد تا با این کشور تطبیق پیدا کنند.

«و السا کمک حال بود دقیقا مثل مادرش، او یک زن قوی و محکم از آب در می آمد.»

حبیب حق جو این خاطرات را با لبخند مرور می کند. سپس حالت چهره او عوض می شود.

او در حالی که صدا در گلویش می گیرد، می گوید «گاهی اوقات احساس می کنم که دخترم مرا در آغوش می گیرد.» «می توانم احساس کنم که مرا در آغوش می گیرد و می فشارد. گاهی اوقات خاطرات خوب نیز دردناک می شوند.» حبیب حق جو پدر سحرناز که در سانحه سرنگونی هواپیمای ۷۵۲ کشته شد از غم و اندوه خود در فراق دختر و نوه اش می گوید

السا جدیدی  خانواده قربانیان پرواز ۷۵۲  السا جدیدی  خانواده قربانیان پرواز ۷۵۲  سانحه سقوط پرواز ۷۵۲ السا جدیدی خانواده قربانیان پرواز ۷۵۲ السا جدیدی سانحه سقوط پرواز ۷۵۲ خانواده قربانیان پرواز ۷۵۲  سانحه سقوط پرواز ۷۵۲  السا جدیدی سانحه سقوط پرواز ۷۵۲ سانحه سقوط پرواز ۷۵۲  خانواده قربانیان پرواز ۷۵۲