پیش نویس توافق بازگشت به آرامش پایدار آن را به عنوان توقف دائمی عملیات نظامی و خصمانه تعریف می کند

پیشنهاد آرامش پایدار اسرائیل و حماس را از هم جدا می کند

پس از ماه ها بن بست، جستجو برای صلح در غزه به مرحله حساسی رسیده است. آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد گفت این یک لحظه تعیین کننده برای مردم فلسطین و اسرائیل و برای سرنوشت کل منطقه است.

به نظر می‌رسد که بین اکثر طرف‌ها در مورد این اصول وجه مشترک وجود دارد آتش‌بس باید در کنار آزادی گروگان‌های اسرائیلی و اسرای فلسطینی صورت گیرد. پیش نویس توافق نامه های مختلفی تنظیم شده است که روند پیچیده ای را از نحوه عملکرد همه اینها تعیین می کند.

بر سر جزئیات اینکه چه اتفاقی باید برای چه کسی و چه زمانی و به چه ترتیبی بیفتد، اختلاف نظر وجود دارد. به عنوان مثال، مقامات اسرائیلی می گویند که سربازان زن باید زودتر از موعد مقرر آزاد شوند.

آنها همچنین می گویند که متن ها باید واضح تر باشد که ۳۳ گروگان اولی که آزاد می شوند باید زنده باشند و نگرانند که در مورد آزادی اسرای فلسطینی حق وتو نداشته باشند. اینها مسائلی است که به طور بالقوه می تواند از طریق مذاکره برطرف شود.

اما یک نکته اساسی‌تر در مورد یک اصل اصلی وجود دارد که ممکن است گذر از آن سخت‌تر باشد و آن زمانی است که جنگ باید پایان یابد.

سخنان آغازین پیش نویس توافقنامه با حمایت حماس اعلام می کند که باید قطع موقت عملیات نظامی بین دو طرف وجود داشته باشد. این تا حد زیادی بدون مشکل است. شش هفته می گذرد تا مردم آزاد شوند، نیروهای اسرائیلی از برخی مناطق عقب نشینی می کنند، آواره های غزه می توانند به آنجا برگردند که اگر چیزی از خانه هایشان باقی مانده باشد.

اما پس از آن مرحله دوم آغاز می شود. پیش نویس توافق سپس در مورد بازگشت به آرامش پایدار صحبت می کند که آن را به عنوان توقف دائمی عملیات نظامی و خصمانه تعریف می کند.

این چیزی است که به نظر می رسد برای دولت اسرائیل غیرقابل قبول است. بنیامین نتانیاهو، در بیانیه ای گفت اسرائیل به حماس اجازه نمی دهد تا حکومت شیطانی خود را در نوار غزه بازگرداند، اسرائیل به او اجازه نخواهد داد که توانایی های نظامی خود را برای ادامه تلاش برای نابودی ما بازگرداند. اسرائیل نمی تواند پیشنهادی را بپذیرد که بر اساس آن، رژیم شیطانی خود را بازگرداند. امنیت شهروندان و آینده کشورمان را به خطر می اندازد.

به عبارت دیگر، دولت اسرائیل خواهان این حق است که در درازمدت به جنگ با حماس ادامه دهد. در مقابل، حماس خواهان آتش بس دائمی است.

آنچه مشخص نیست این است که آیا راهی برای مذاکره کنندگان قطری، مصری و آمریکایی برای یافتن راه میانه از این طریق وجود دارد یا خیر.

ممکن است همه اینها بخشی از مذاکره باشد. اظهارات عمومی اغلب در مذاکرات برای اعمال فشار بر طرف مقابل استفاده می شود.

اعلام حماس مبنی بر حمایت از یک پیش نویس خاص می تواند تلاشی برای سوق دادن اسرائیل به گرفتن امتیازات و جدا کردن آن از متحدانش باشد. هشدارهای اسرائیل در مورد عملیات نظامی قریب الوقوع در رفح می تواند تلاشی برای استخراج شرایط بهتر از حماس باشد.

اما به نظر می رسد که با زبان دیپلماتیک هوشمندانه، این سوال که آیا آتش بس دائمی است یا خیر.

اسرائیل موافقت کرده است که هیئتی را به قاهره بفرستد، اما با جاه طلبی های کوچک نه برای دستیابی به یک معامله بلکه برای پایان دادن به امکان دستیابی به توافق تحت شرایط قابل قبول برای اسرائیل.

خیلی به تصمیم دولت آمریکا بستگی دارد. تا کنون، سخنگویان ایالات متحده برای اجتناب از هرگونه اظهار نظر در مورد توافقی که حماس آن را امضا کرده است، از دست داده اند. آنها خود را به این اکتفا کرده اند که توافق هنوز قابل دستیابی است و قاطعانه نسبت به عملیات نظامی در رفح هشدار داده اند.

به این دلیل که اگر ایالات متحده وزن خود را پشت سر متن فعلی بیاندازد، ممکن است نتانیاهو مجبور شود بین متحد اصلی خود و تندروهای ملی‌گرای افراطی که از دولت او حمایت می‌کنند و مخالف هرگونه سازش هستند، یکی را انتخاب کند.

نتانیاهو با به تعویق انداختن تصمیمات دشوار، از بسیاری از بحران ها در حرفه سیاسی خود جان سالم به در برده است. اما پرزیدنت بایدن این را در موهبت خود دارد که رهبر اسرائیل را مجبور به انتخابی کند که ممکن است از آن اجتناب کند.