وزیر امور خارجه انگلیس پیشنهاد کرد که بریتانیا آماده است تا لحظه ای را که به طور رسمی کشور فلسطین را به رسمیت بشناسد، پیش ببرد

دیوید کامرون می گوید که بریتانیا در حال بررسی به رسمیت شناختن کشور فلسطین است

لرد کامرون گفت که باید به فلسطینی ها افق سیاسی داده شود تا صلح در خاورمیانه را تشویق کنند. او چهارمین سفر خود به منطقه را از زمان منصوب شدن به عنوان وزیر خارجه در نوامبر آغاز می کند.

او در مراسم استقبال وست مینستر گفت که بریتانیا موظف است تعیین کند که یک کشور فلسطینی چگونه خواهد بود. لرد کامرون گفت که باید به مردم فلسطین پیشرفت غیرقابل بازگشت به سمت راه حل دو دولتی نشان داده شود.

وی به شورای محافظه کار خاورمیانه گفت همانطور که این اتفاق بیفتد، ما با متحدان به موضوع به رسمیت شناختن یک کشور فلسطینی از جمله در سازمان ملل نگاه خواهیم کرد. این می تواند یکی از چیزهایی باشد که به برگشت ناپذیر شدن این روند کمک می کند.

وزیر امور خارجه همچنین از اسرائیل خواست که اجازه دهد کمک های بشردوستانه بیشتری به غزه برود و گفت مضحک است که کمک های حیاتی بریتانیا و سایر کشورها در مرز بازگردانده می شود. لرد کامرون گفت ۳۰ سال گذشته داستان شکست برای اسرائیل بوده است، زیرا نتوانسته امنیت شهروندان خود را تامین کند. او گفت که تنها با شناخت این شکست، صلح و پیشرفت حاصل می شود.

بریتانیا مدت‌هاست که از راه‌حل تشکیل دو کشور حمایت می‌کند، جایی که اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها می‌توانند در کنار یکدیگر در کشورهای جداگانه زندگی کنند. اما لرد کامرون پیشنهاد می کند که بریتانیا می تواند به رسمیت رسمی و دیپلماتیک کشور فلسطین را نه به عنوان بخشی از یک توافق صلح نهایی، بلکه پیش از آن، در طول مذاکرات، به رسمیت بشناسد.

او گفت که در عین حال، باید یک مرجع جدید فلسطینی به سرعت با رهبران تکنوکرات و خوب که بتوانند غزه را اداره کنند، وجود داشته باشد. لرد کامرون افزود در کنار آن، تقریباً مهم‌تر از همه، دادن یک افق سیاسی به مردم فلسطین است تا ببینند پیشرفت‌های برگشت‌ناپذیری به سمت راه‌حل دو دولتی و مهم‌تر از ایجاد یک فلسطینی وجود خواهد داشت. 

ما در آنجا مسئولیت داریم زیرا باید شروع کنیم به تعیین این که یک کشور فلسطینی چگونه به نظر می رسد، شامل چه چیزی است، چگونه کار می کند و مهمتر از همه، با نگاه کردن به این موضوع، که در صورت وقوع، ما با متحدانمان به آن نگاه خواهیم کرد. موضوع به رسمیت شناختن کشور فلسطین از جمله در سازمان ملل متحد. این می تواند یکی از چیزهایی باشد که به برگشت ناپذیر شدن این روند کمک می کند.

به عنوان بخشی از هرگونه توافق بلندمدت، وزیر امور خارجه گفت که اسرائیل باید شاهد آزادی همه گروگان‌ها باشد، با تضمین اینکه حماس نمی‌تواند حملاتی را به اسرائیل انجام دهد و رهبری آن غزه را ترک کرده است. او گفت که یک معامله دشوار خواهد بود اما غیرممکن نیست.

حسام زوملوت، رئیس هیئت فلسطینی در لندن، گفت که اظهارات لرد کامرون تاریخی است، زیرا برای اولین بار بریتانیا به رسمیت شناختن کشور فلسطین را به عنوان کمک به راه حل صلح آمیز و نه یک نتیجه در نظر گرفته است.

با این حال، ایده تشکیل کشور فلسطینی سریع خشم برخی از نمایندگان محافظه کار را برانگیخت. ترزا ویلیرز، وزیر سابق این کشور به مجلس عوام گفت پیشبرد و تسریع در به رسمیت شناختن یکجانبه دولت فلسطین پاداش جنایات حماس خواهد بود.

اندرو میچل، گفت که دولت فلسطین را دوجانبه به رسمیت نمی شناسد، اما این کار را در زمانی که به بهترین نحو در خدمت هدف صلح باشد انجام خواهد داد.

لرد کامرون در مورد تلاش‌های مداوم برای پایان دادن به جنگ در غزه گفت که در حال حاضر به توقف درگیری‌ها نیاز است و نشانه‌های امیدوارکننده‌ای درباره مذاکرات در حال انجام وجود دارد. او گفت هم اکنون می‌توانیم مسیری را ببینیم که واقعاً می‌توانیم پیشرفت کنیم، نه فقط در پایان دادن به درگیری، بلکه پیشرفت در یافتن راه‌حل سیاسی که می‌تواند به معنای صلح برای سال‌ها باشد تا صلح برای ماه‌ها.

او گفت که چالش واقعی تبدیل این توقف به یک آتش بس پایدار بدون بازگشت به جنگ است. این جایزه ای است که ما باید به دنبال آن باشیم، و بیشتر از آن، نه تنها اینکه چگونه از توقف به آتش بس پایدار می رویم، بلکه چگونه از آنجا به مجموعه ای از حرکات و برنامه های سیاسی می روید که می تواند شروع به ارائه بلندمدت سیاسی کند.

اگرچه این فوق العاده دشوار است، اگرچه تلاش ها در گذشته شکست خورده است، ما نمی توانیم تسلیم شویم. اگر ۳۰ سال گذشته چیزی به ما بگوید، داستان شکست است.

در نهایت این یک داستان شکست برای اسرائیل است زیرا بله، آنها اقتصاد رو به رشدی داشتند، بله استانداردهای زندگی رو به رشدی داشتند، بله روی دفاع و امنیت و دیوارها و بقیه آن سرمایه گذاری کردند، اما نتوانستند چه کشوری را فراهم کنند. بیشتر خواسته ها، چیزی که هر خانواده می خواهد، که امنیت است.

و بنابراین ۳۰ سال گذشته یک شکست بوده است. و تنها با شناخت این شکست و شناخت این که صلح و پیشرفت واقعی زمانی حاصل می شود که منافع صلح و پیشرفت بیشتر از منافع بازگشت به جنگ باشد.