در ادامه آزارهای هدفمند، خانه عمه پویا بختیاری به حراج گذاشته شده و همچنان پدر و مادر دادخواه نیز در زندان به سر می‌برند

خانواده پویا بختیاری می گویند دادخواهی ادامه دارد

از زمان قتل پویا بختیاری در مقابل چشمان مادر و خواهرش، بیش از چهار سال گذشته است. در این بازه زمانی خانواده دادخواه بختیاری تحت فشارها، آزارها و تهدیدهای عاملان حکومت قرار گرفتند. از حمله ناگهانی به خانه آن‌ها تا بازداشت اعضای خانواده و محبوس کردن پدر و مادر دادخواه، یکی در زندان قزوین و دیگری در زندان زنجان.

در یکی از اقدامات آزاردهنده و سازمان‌یافته‌ی جدید، قوه قضاییه جمهوری اسلامی خانه عمه پویا بختیاری را که به عنوان وثیقه برادرش قرار داشت، به نفع حکومت به مزایده گذاشته است. مهرداد بختیاری، عموی پویا، در یک ویدیوی ضبط شده در مقابل دادگاه انقلاب کرج، روز سه‌شنبه هفتم آذر، خبر مزایده خانه خواهرش را اعلام کرد و گفت که این اقدام بدون ارائه حکم از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب کرج انجام شده است.

عموی پویا بختیاری در این پیام ویدیویی، مقام‌های حکومتی را خطاب قرار داد و گفت دو ماه است از حقوق بشر در غزه صحبت می‌کنید اما خودتان ناقض آن در ایران‌اید و با مزایده وثیقه ما، خواهرم را به همراه کودک خردسال و همسرش بی‌خانمان می‌کنید.

مهرداد بختیاری دادگاه انقلاب کرج را «بیدادگاه» نامید و گفت که خانواده‌اش در این چهار سال جز «بیداد و ظلم» از دستگاه قضایی جمهوری اسلامی چیزی ندیده‌اند.

صبا بختیاری، عمه پویا بختیاری، نیز پست برادرش را در شبکه اجتماعی توییتر بازنشر کرد و به مقامات حکومتی خطاب کرد همه چیزمان را گرفته‌اید، جانمان را هم بگیرید اما باز هم بازنده شمایید. چون ما حتی اگر بمیریم، ایستاده می‌میریم.

با استواری و شجاعت خانواده بختیاری، حکومتی ها به شدت مقابله کرده و در حال حاضر پس از تقریباً چهار سال از آنکه مشاهده می‌کنند تهدیدها و آزارها برای سرکوب و ساکت کردن این خانواده بی‌نتیجه بوده است، به مصادره دارایی‌های آن‌ها روی آورده‌اند.

در آبان ماه امسال، خانواده بختیاری، مانند سایر خانواده‌های دادخواه، تهدید شدند که مراسم سالگرد پویا در تاریخ ۲۵ آبان را برگزار نکنند. اما در همان زمانی که ناهید شیرپیشه و منوچهر بختیاری، مادر و پدر پویا، در زندان به سر می‌بردند، مراسم سالگرد پویا با حضور سایر اعضای خانواده برگزار شد. پس از آن، مهرداد بختیاری با انتشار تصویری در شبکه اجتماعی توییتر، به نهادهای امنیتی حکومتی خطاب کرد گفتید دستور از بالا آمده است که مراسم سالگرد نگیرید. رفتیم گرفتیم. حد خودتان را بدانید. ما از کسی دستور نمی‌گیریم.

مهرداد بختیاری تا به حال چندین بار بازداشت شده و در حال حاضر نیز با پرداخت وثیقه آزاد شده است.

«من هم پسر کسی هستم»

بعد از کشته شدن پویا بختیاری در اعتراضات گسترده آبان ۱۳۹۸، یک ویدیو از تلفن همراه او بدست آمد که نشان می‌دهد او از تظاهرات عمومی فیلمبرداری کرده است. در یکی از این ویدیوها، پویا به مردم ایران خطاب کرده بود. «من هم پسر کسی هستم»، آمدم اینجا جانم را به خطر انداختم، مادرها، پدرها شما هم بگویید بچه‌هایتان بیایند بیرون.

جمله «من هم پسر کسی هستم» در ادامه به یکی از نمادهای مبارزه ایرانیان در برابر جمهوری اسلامی تبدیل شد. پس از ضبط این ویدیو، پویا بختیاری هدف تیراندازی نیروهای سرکوب قرار گرفت و در حضور مادرش جان خود را از دست داد. در عرضه کوتاهی پس از آن، نام پویا بختیاری به صورت جهانی شناخته شد و از سیاستمداران تا نهاد‌های حقوق بشری، به آن واکنش نشان دادند. خانواده بختیاری از ابتدا بیان کردند که از دادخواهی کوتاه نخواهند آمد. همچنین، حکومت با یک رویکرد هدفمندانه، آغاز به آزار و اذیت خانواده بختیاری نمود.

در یکی از اولین مصاحبه‌های، منوچهر بختیاری، پدر پویا، به طور صریح مقامات حکومتی را مورد انتقاد قرار داد و آن‌ها را به عنوان «دزد، اختلاسگر و اشرار» نامید. او تأکید کرد که پسرش به قتل رسیده است و از اینکه خودش را نیز بکشند، هیچ ترسی ندارد.

ناهید شیرپیشه، که شخصاً شاهد از دست دادن فرزندش بود، در یک مصاحبه اعلام کرد که در همان لحظه‌ای که خبر درگذشت پویا به او در بیمارستان داده شد، با صدای بلند در بیمارستان شعار سر داده است.

قبل از رسیدن چهلم درگذشت پویا بختیاری، پدر و مادر او به وزارت اطلاعات احضار شدند. مقامات امنیتی از آنها خواستند مراسم چهلم را در یک مکان سرپوشیده و با حضور محدودی از مهمانان برگزار کنند، اما پدر و مادر پویا این درخواست را رد کردند و منوچهر بختیاری در یک پیام ویدیویی از تمام مردم دعوت کرد تا در تاریخ پنجم دی ماه در مراسم چهلم فرزندش شرکت کنند. او در همین فراخوان گفت که این مراسم یادبود همه کشته‌شدگان اعتراض‌ها است.

فراخوان منوچهر بختیاری با استقبال گسترده مردم و برخی فعالان مدنی روبرو شد. حکومت نگران بود که این مراسم به صحنه‌ای از اعتراض علیه حاکمیت تبدیل شود؛ بنابراین، در عصر روز دوم دی ماه، یعنی حدود دو روز قبل از برگزاری مراسم، مأموران امنیتی به خانه پویا بختیاری حمله کردند و پدر، مادر، خواهر و دو عموی او را دستگیر کردند.

بعد از بازداشت گروهی اعضای خانواده بختیاری، مادربزرگ پویا در یک پیام ویدیویی به مقامات هشدار داد که اگر اعضای خانواده‌اش آزاد نشوند، خودش مراسم سالگرد فرزندش را برگزار خواهد کرد. او در این پیام ویدیویی گفت نوه‌ام را کشته‌اند. فردا چهلم او است و من خبر ندارم اعضای خانواده‌ام کجایند. نمی‌دانم دردم را به که بگویم. بچه‌های مرا آزاد کنید. من دیگر طاقت ندارم و دارم می‌میرم.

قوه قضاییه جمهوری اسلامی خانواده بختیاری را بر اساس اتهاماتی از قبیل «وابستگی به ضدانقلاب» و «تشویق و تحریک به اقدام‌های مجرمانه» متهم کرده بود و با استناد به همین اتهامات، آزار و اذیت آن‌ها را توجیه می‌کرد. این آزار و اذیت در طول هفته‌ها، ماه‌ها و سال‌های بعد به صورت سیستماتیک ادامه یافت. ناهید شیرپیشه از محل کار خود اخراج شد، مأموران امنیتی چندین بار منوچهر بختیاری را با خشونت دستگیر کردند و عمو، دایی، خواهر و عمه پویا نیز به طور مداوم تحت فشارهای امنیتی قرار داشتند و بارها تهدید و احضار شدند.

آزارهای حکومتی به همین اندازه‌ محدود نبودند و سنگ مزار پویا نیز چندین بار هدف حملات افراد ناشناس قرار گرفت و شکسته شد. با وجود همه این تهدیدها و آزارها، خانواده بختیاری ادامه دادند و هر بار که یکی از آنان دستگیر، احضار و مورد بازجویی قرار می‌گرفت، سایر اعضای خانواده درباره آن اطلاع رسانی می‌کردند.

پدر و مادر دادخواه در زندان

در حال حاضر، ناهید شیرپیشه در زندان زنجان به حبس پنج سال محکوم شده است. وضعیت جسمانی او مناسب نیست و گزارش‌ها نشان می‌دهد که وضعیت او نیز بسیار نگران‌کننده است. همچنین، منوچهر بختیاری که با صدور حکمی به مدت سه سال و نیم به زندان قزوین منتقل شده بود، در یک پرونده جدید به اتهام «توهین به رهبری» به شش ماه حبس اضافه محکوم شده است.

خانواده بختیاری به وخامت حال جسمی منوچهر بختیاری اشاره کرده‌اند، اما با وجود همه آزارها، پدر و مادر پویا همچنان در بدترین شرایط نیز به دادخواهی ادامه می‌دهند. منوچهر بختیاری، در آستانه سالگرد فرزندش در آبان ماه امسال، در یک پیام صوتی از زندان، از مردم دعوت کرد به یاد پویا و دیگر کشته‌شدگان اعتراض‌ها پویش گل راه بیندازند و در نبود پدر و مادر، مزار پویا را گلباران کنند.

شاید یکی از بهترین توصیف‌ها درباره آزارهایی که حاکمیت بر خانواده بختیاری وارد کرده است، یادداشتی کوتاه از مونا، خواهر پویا، باشد که همزمان با سالروز تولد پدرش در اردیبهشت ماه برای او نوشته است.

«از خانواده ساده چهارنفره‌ ما تو در زندان یک شهر، مامان در زندان یک شهر دیگر، پویا زیر خروارها خاک و من در جهنمی که جمهوری اسلامی برایمان ساخته.»