بزرگترین سرقت فیزیکی اطلاعات از پایتخت دشمن در تاریخ جاسوسی

اسرائیل و موساد چگونه با برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی مبارزه می کنند

در شب ۳۱ ژانویه ۲۰۱۸، جاسوسان، تحلیلگران، تکنسین‌ها و روسای عملیات موساد، بازوی افسانه‌ای اطلاعاتی دولت اسرائیل، در اتاق پیشرفته این آژانس در حومه تل‌آویو برای نظارت بر عملیاتی که همه می‌دانستند برای کشورشان بسیار مهم است و اگر اوضاع خراب شود، فاجعه‌بار خواهد شد، در منطقه جمع شدند.

یوسی کوهن، رئیس آژانس، با پیراهن سفید اتوکشی شده همیشگی پشت میزش نشسته بود و در حالی که کل اتاق در حالتی پرتنش منتظر بودند تا او برای شروع یکی از جسورانه ترین عملیات موساد دستور بدهد، مراقب زمان بود.

روی دیوارهای اطراف، مجموعه‌ای از صفحه‌های پلاسما می‌درخشیدند، گویی منتظر بودند تا خوراک ویدئویی ماهواره‌ای عملیات بر روی آن‌ها ظاهر شود، و نمایی بی‌درنگ از آنچه در صدها مایل دورتر روی زمین اتفاق می‌افتد ارائه شود.

کوهن و ده‌ها عضو موساد، در طول روزها تقریباً بدون استراحت مشغول به کار بودند.

زمان مورد انتظار فرا رسیده بود، ساعت ۱۰:۳۱ شب.

در این لحظه دقیق، کوهن با اظهار دقیق فرمان‌هایی گفت: “اجرا کنید”.

این دستور، یک تیم از اعضای موساد را که برای انجام ماموریتی در ایران به ویژه در محله صنعتی شورآباد در حومه جنوبی پایتخت ایران آماده بودند به حرکت درآورد.

منطقه‌ شورآباد تهران جایی نبود که بتوانید به عنوان صحنه‌ یک درام جاسوسی با پیامدهای بین‌المللی تصور کنید. این فقط یک ناحیه‌ی بی‌نظم از انبارهای سقف‌دار و راهروهای درهم تنیده بود و تا جایی که چشم کار می کرد ادامه داشت.

اما در شب مذکور، دوجین افسر برگزیده از تشکیلات موساد، به احتمال زیاد ترکیبی از اعضای اسرائیلی و ایرانی مخالفان رژیم جمهوری اسلامی، به یک عملیات سریع و کاملاً آماده‌سازی شده وارد شدند.

در حینی که کوهن در اسرائیل ساعت را تماشا می‌کرد، آنها به یکی از انبارها نفوذ کردند.

برای ورود به مجموعه‌ای از انبارهای فولادی، از مشعل‌های دمنده با دمای بسیار بالا استفاده کردند. سپس شروع به حذف فایل‌های فیزیکی و الکترونیکی نمودند که حاوی کل پرونده‌های مرتبط با تلاش‌های سنگین رژیم ایران برای تبدیل شدن به یک قدرت مجهز به سلاح هسته‌ای بود. این تلاش که نزدیک به سی سال قبل آغاز شده بود، هدف از آن تبدیل به یک نیروی مسلح دارای توانایی هسته‌ای بود.

کوهن به دقت به ساعت نگاه کرد؛ زیرا زمان در اینجا بسیار حیاتی بود.

این تیم در ایران تنها شش ساعت و نیم فرصت داشت تا حجم عظیمی از مواد مورد نیاز خود را جمع آوری کرده، آنها را در کامیون‌ها بارگیری کرده و از محل فرار کنند. در غیر اینصورت، خیلی زود شناسایی می‌شدند و مأموریت، با تمامی برنامه‌ریزی دقیق، داده‌ها، تجزیه و تحلیل‌ها، جمع‌آوری اطلاعات خطرناک توسط ماموران نفوذی به ایران و سایر وظایف بی‌نتیجه می‌ماند و زندگی دوجین آدم در معرض تهدید رژیم ایران قرار می‌گرفت.

بزرگترین سرقت اطلاعاتی در تاریخ جاسوسی

شبی بسیار طولانی بود که تا صبح ادامه پیدا کرد. در همین حین، اعضای ارشد موساد در اسرائیل با دقت به صفحه‌های کامپیوتری خود نگاه می‌کردند. تیم شورآباد با حمل نیم تن فایل‌های سنگین و دیسک‌های فشرده از انبار خارج شدند. این اقدام ممکن است بزرگترین دستبرد فیزیکی در تاریخ جاسوسی و جمع‌آوری اطلاعات از منابع دشمن باشد.

در عرض چند ساعت، آنها به سمت مرز ایران حرکت کردند. حرکت‌هایشان با استفاده از کامیون‌های خالی به صورت پنهانی انجام می‌شد و از طریق مسیرهای جعلی در چندین جهت تغییر مسیر می‌دادند.

در اتاق وضعیت خارج از تل آویو، احساس پیروزی با احساس آرامش آمیخته شد، تمام آن برنامه‌ریزی‌ها، پول های خرج شده و ماه ها نظارت نتیجه داد.

در تهران، علی خامنه‌ای و محسن فخری‌زاده که دهه‌ها به عنوان رئیس تسلیحات هسته‌ای خدمت کرده بود، هیچ اطلاعی از آنچه در شورآباد اتفاق افتاده بود نداشتند.آنها در این مکان مخفیانه آرشیو را به دقت مخفی کرده بودند تا از گزند دشمنان صهیونیستی، آمریکا و آژانس‌های دیگر جلوگیری کنند.

مطلب فوق گزیده ای از کتاب آینده نویسندگان به نام «هدف تهران» با همکاری سیمون و شوستر است که در ۲۶ سپتامبر عرضه می‌شود.