بحران معیشتی در ایران منجر به خودکشی روزانه ۲ کارگر می‌شود

کارگران ایرانی در گرداب مشکلات معیشتی دست به خودکشی می زنند

در ایران هزاران کارگر بدون برخورداری از مزایای بیمه، کمک هزینه یا حمایت از قوانین کار به کار قراردادی موقت مشغول می شوند. آنها تحت شرایط نامطمئن کار و تلاش می‌کنند تا از این طریق از خود و خانواده خود حمایت کنند.

قراردادهای کار موقت به دلیل مجموعه ای از عوامل در جمهوری اسلامی رایج است.

بی ثباتی اقتصادی، نوسانات تجاری و ابهامات نظارتی به افزایش قراردادهای موقت کمک کرده است. کارفرمایان اغلب به دنبال انعطاف پذیری برای تنظیم نیروی کار خود بر اساس تقاضاهای بازار هستند، در حالی که بسیاری از خلاءهای قانونی برای اجتناب از ارائه مزایای کامل کارکنان و حتی برای جلوگیری از اعتصابات کارگری سوء استفاده می کنند و این موضوع کارگران را در معرض ناامنی شغلی و محرومیت از حمایت های اجتماعی و شغلی قرار داده است.

طی سال‌های اخیر، گزارش‌های متعددی از خودکشی کارگران در نقاط مختلف ایران منتشر شده است.

بحران معیشتی مستمر، سایه‌ای از ناامنی بر زندگی کارگران انداخته و آنها را در معرض تهدیدهای مداوم قرار داده است.

در جمهوری اسلامی، حق تشکیل انجمن‌های کارگری با محدودیت‌های قابل توجهی همراه است و بسیاری از انجمن‌ها و اتحادیه‌های کارگری تحت کنترل حکومت یا سازمان‌های حکومتی عمل می‌کنند.

بیشتر پیمانکارانی که از رویه‌های نظارتی و قوانین غیرانسانی که از سیستم قراردادهای استخدام موقت در حکومت حمایت می‌کنند، و استفاده می‌کنند، ارتباط نزدیکی با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یا دیگر مقامات جمهوری اسلامی دارند.

در حالی که آنها تصور می کنند از حفظ کارگران در موقعیت های نامطمئن، محروم کردن آنها از حق اعتراض، اعتصاب و دفاع از حقوق خود سود می برند، پیامدهای اجتماعی چنین شرایط کاری و نرخ های هشدار دهنده خودکشی قطعاً پیامدهای گسترده‌ای خواهد داشت.