آیا جنگ در غزه اجتناب‌ناپذیر است؟ به نظر می‌رسد که گسترش درگیری‌ها حتمی است

جنگ در غزه؛ آینده نامشخص و پیچیده

خاورمیانه بزرگترین منطقه آسیب پذیر برای ایالات متحده است و بسیاری از کشورها می خواهند مشکل ایجاد کنند.

در نگاه اول، به نظر می‌رسد که گسترش درگیری در غزه تقریباً حتمی باشد. علاوه بر خشمی که در جهان اسلام ایجاد کرده، به نظر می‌آید که چین و روسیه بیشتر از دیگران انگیزه برای ایجاد مشکلات برای ایالات متحده دارند. همچنین، همانطور که در طول سالها بارها و بارها دیده شده، خاورمیانه به عنوان بزرگترین منطقه آسیب‌پذیری برای ایالات متحده محسوب می‌شود.

با این وجود، ایالات متحده از حق وتوی خود در شورای امنیت سازمان ملل متحد برای حمایت از اسرائیل به عنوان تنها عضو مخالف نسبت به سایر اعضای شورا و اکثریت بزرگ مجمع عمومی بهره برده است.

همانگونه که دیپلمات‌های غربی و برخی از مقامات ایالات متحده اظهار داشته‌اند، حمایت آمریکا از اسرائیل به نظر می‌آید که استراتژی دولت بایدن برای رقابت با چین جهانی را تضعیف کرده است.

از زمان تهاجم روسیه به اوکراین و واکنش غرب به آن، اتهاماتی مطرح شده که در اکثر کشورهای غیرغربی شامل شرکای ایالات متحده مانند هند، غرب از دو نسخه متفاوت برای قربانیان مختلف بهره‌مند می‌شود، که یک استاندارد برای قربانیان سفیدپوست و استاندارد دیگر برای سایر نژادها صدق می‌کند.

دولت بایدن و بسیاری از دولت‌های اروپایی اکنون این موضوع را به عمل تأیید کرده‌اند. در یک ویدیوی پربازدید، جان کربی، سخنگوی شورای امنیت ملی ایالات متحده، با دلسوزی برای قربانیان بمباران روسیه به غیرنظامیان در اوکراین و توجیه خسارات جانبی اسرائیل در غزه، با اشک تمساح در چشمان خود، به این موضوع پرداخت.

عدم اقدام دولت بایدن در راستای کمک به ۵۰۰-۶۰۰ شهروند آمریکایی فلسطینی که در غزه به دام افتاده‌اند، به طور چشمگیری مطرح است. اگر کسی مدارکی می‌خواهد تا ثابت کند که در نظر واشنگتن، برخی از شهروندان ایالات متحده برتر از دیگران هستند، باید به این موضوع نگاهی دقیق‌تر داشته باشد.

 علاوه بر این، با توجه به مناطق ناآرام مسلمان نشین، روسیه و چین هر دو از گسترش افراط گرایی سنی بیم دارند. به هر حال ممکن است این اتفاق بیفتد، اما مسکو و پکن به این روند کمک نخواهند کرد.

ترس از جنبش‌های جهادی سنی دلیل اصلی مداخله روسیه در جنگ داخلی سوریه بود، جایی که بسیاری از چچنی ها و سایر داوطلبان مسلمان برای دولت اسلامی می‌جنگیدند. در سوریه، نیروهای روسی در کنار سپاه پاسداران و حزب الله جنگیدند. از زمانی که تهاجم به اوکراین شکست خورد، روسیه و جمهوری اسلامی شراکت نزدیک تری را ایجاد کردند و روسیه به طور فزاینده ای برای تامین پهپادها به رژیم ایران وابسته شده است.

از سوی دیگر، روسیه در موقعیتی قرار دارد که می تواند در زمینه فناوری موشکی و اطلاعات ماهواره ای به جمهوری اسلامی کمک بسیار مهمی کند. این بدان معنا نیست که رژیم ایران به دستور روسیه خود را وارد یک جنگ مخاطره آمیز با ایالات متحده خواهد کرد، و نه اینکه حزب الله به دستور جمهوری اسلامی چنین جنگی را علیه اسرائیل به راه خواهد انداخت. هرچند به راحتی می توان تصور کرد که چگونه درگیری ها در لبنان رخ می دهد.

مرز اسرائیل ممکن است به جنگ تمام عیار تبدیل شود. با این وجود یک چیز قطعی به نظر می رسد، اگر تندروها در اسرائیل و ایالات متحده بتوانند از این بحران برای حمله ایالات متحده به جمهوری اسلامی سوء استفاده کنند، روسیه حداقل تمام تلاش خود را برای تسلیح جمهوری اسلامی انجام خواهد داد.

برای روسیه، با توجه به تسلیح اوکراین توسط آمریکا و ناتو، این استراتژی غیرقابل مقاومت به نظر می‌رسد. حملات شبه‌نظامیان شیعه که از سوی جمهوری اسلامی حمایت می‌شوند به نیروهای آمریکایی در عراق، در صورتی که توانایی وارد آمدن تلفات قابل توجهی را داشته باشند، ممکن است بتوانند این گروه‌های تندرو را متاثر کنند.

از دو جهت، عواقب جنگ در غزه خارج از کنترل هر کشور خارجی خواهد بود.

اول، واکنش توده‌های عرب است، که همانند بهار عربی ۲۰۱۱، نمی‌توان آنها را نادیده گرفت. نمی‌توان قضاوت کرد که رژیم‌های مصر، اردن و عربستان سعودی در حال حاضر چقدر در معرض خطر هستند. اما آسیب‌پذیری‌های متفاوت آنها آشکار است.

بنابراین پیامدهای یک جنگ مداوم در غزه در ماه‌ها و سال‌های آینده خواهد بود. با این حال، به سختی می‌توان پیش‌بینی کرد که چگونه هر یک از این پیامدها به نفع ایالات متحده یا اروپا خواهد بود.