مهاجرت دسته جمعی در ایران به دلیل بیآبی
بیآبی در ایران تهدید و منجر به مهاجرت ناخواسته مردم شده است
مهاجرت دسته جمعی در ایران به دلیل بیآبی
در بحبوحه تشدید بحران کمآبی در نقاط مختلف ایران، علی احمدزاده، استاندار کهگیلویه و بویراحمد، اعلام کرد که برخی از روستاهای این استان به دلیل «بی آبی» خالی از سکنه شدهاند.
اگرچه استان کهگیلویه و بویراحمد ۱۰ درصد از منابع آبی کشور را در اختیار دارد، اما در حال حاضر با کمبود شدید آب دست و پنجه نرم می کند.
در سالهای اخیر، کمبود گسترده آب، بهویژه در مناطق مرکزی و جنوبی ایران، اعتراضهای پی در پی و گستردهای را در میان مردم برانگیخته و شهروندان نارضایتی خود را از مدیریت ناکارآمد حکومت اعلام کرده است.
در آگوست ۲۰۲۱، رئیس کمیته امنیت آب مجلس، با نگرانی از تهدید بالقوه برای ثبات رژیم، از مدیریت آب دولت انتقاد کرد.
مرتضی محمودوند گفت جناحهای خاصی در داخل دولت سالهاست که در بهرهبرداری گسترده و غیرمجاز آب دست دارند که منجر به فرسودگی مناطق در استانهایی مانند لرستان، چهارمحال و بختیاری و کهگیلویه و بویراحمد شده و این اقدامات ناشی از لابی های با نفوذ و اعمال قدرت بوده است.
یکی از اعضای هیئت علمی دانشگاه باهنر کرمان در جنوب شرق ایران به بحران خشکسالی پرداخت و تاکید کرد که کاهش شدید منابع آب شیرین، آینده شهرهای مرکزی ایران به ویژه کرمان را تهدید جدی می کند و در ۲۵ سال آینده احتمالاً منطقه جنوب ایران به دلیل کمآبی غیرقابل سکونت خواهد شد.
بحران به منطقه جنوبی کشور نیز محدود نمیشود
با توجه به خشک شدن دریاچه ارومیه و متعاقب آن طوفان های نمکی که این منطقه را در معرض خطر قرار داده، ممکن است مناطق زیادی در تبریز، ارومیه و شمال غربی کشور نیاز به تخلیه داشته باشند.
انتشار گزارشی از استان فارس و اعتراف به سوءمدیریت سیستماتیک منابع آب در میان بیتوجهی مسئولان آب و خاک در قطب کشاورزی ایران، کشت بیرویه محصولات پر آب ادامه دارد که منجر به کاهش منابع آب می شود. در کنار سدسازی بی رویه و ایجاد کارخانه های پر آب در مناطق خشک، این اقدامات عامل اصلی کاهش منابع آبی در استان فارس است.
خالی شدن روستاها، مهاجرتهای اجباری و تحمیلی ناشی از تهی شدن منابع آبی است که نتیجه بیتوجهی مسئولان غیرمسئول است که نتوانستند به درستی رسیدگی کنند.
تأثیرات ترکیبی خشکسالی و کمبود آب، مردم را وادار به ترک شهر خود در جستجوی مکانهایی می کند که کمتر تحت تأثیر بحران آب قرار دارند.
ساکنان بوکان در استان کردستان تنها با ۸ ساعت دسترسی به آب در روز دست و پنجه نرم میکنند. از خشک شدن تالاب هشیلان در مسیر جاده کرمانشاه تا پدیده نا آرام فرونشست زمین که به طور گسترده در مناطقی مانند اصفهان، یزد و تهران مشاهده شده، این شرایط در مجموع منجر به تخلیه گسترده مناطق تحت تهدید شده است.
پیشبینیپذیرترین پیامدهای فرونشست زمین، علاوه بر تخریب سفرههای زیرزمینی و کاهش منابع آب تجدیدپذیر، گستردهترین پیامدهای فرونشست زمین است: آسیب به زیرساختها مانند جادهها، راهآهن، خطوط انتقال آب، خطوط لوله نفت و گاز، دکلهای برق، مناطق شهری و روستایی و در نهایت آوارگی اجباری بیش از ۳۷ میلیون نفر در کشور.
بحران بیآبی و کمبود آب ایران در درجه اول به سوء مدیریت و دخالت نهادهایی مانند سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در صنایع مختلف پرمصرف آب نسبت داده می شود.
کنترل سپاه بر بخش هایی مانند نیروگاههای هستهای و تولید فولاد منجر به مصرف بی رویه آب شده و بحران آب را تشدید کرده است.
علاوه بر این، ساخت سدهای متعدد بدون برنامهریزی علمی مناسب، بیشتر به این مشکل کمک کرده است که اغلب با انگیزههای سود برای سپاه به جای مدیریت پایدار آب هدایت میشود.
مهاجرت دسته جمعی در ایران به دلیل بیآبی