چرا رسانه‌های تحت حمایت آمریکا از روسیه و جمهوری اسلامی در مورد قتل عام حماس دفاع می کنند؟

روسیه از حمله حماس به اسرائیل چه منافعی را دنبال می کند

حملات تروریستی حماس علیه اسرائیل به نفع ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، می‌باشد.

این حملات توجه جهان را از جنایات روسیه در اوکراین منحرف می‌کنند. احتمالاً باعث افزایش قیمت انرژی می‌شوند که این امر به نفع حکومت روسیه است.

همچنین، این حملات به تبلیغات کرملین کمک می‌کنند و تأثیراتی روی اندیشه‌های عمومی در اطراف حزب‌های جمهوری‌خواه و دموکرات دارند.

سخنگویان پوتین تلاش کرده‌اند مردم را در هر دو طرف متقاعد کنند که جنگ جهانی سوم نزدیک است و تنها راه برای جلوگیری از آن، توقف حمایت آمریکا از اوکراین است. این ادعا به نظر بی‌معنی است. پوتین به خوبی می‌داند که اگر تصمیم به تحریک حمله آمریکا بگیرد، احتمالاً موجب برکناری او خواهد شد (به احتمال زیاد توسط متحدان داخلی فعلی‌اش)، و این امر سال‌ها قبل از اینکه به یک درگیری هسته‌ای جهانی منجر شود، اتفاق می‌افتد.

با این حال، هشدارهای او درباره جنگ هسته‌ای بر سر اوکراین به او کمک می‌کند تا غرب برای او قلدری کند، به‌ویژه به این دلیل که این هشدارها در میان رسانه‌های راست‌گرا و چپ‌گرای ایالات متحده تأثیر دارند.

بدون تردید، یک درگیری بزرگ در خاورمیانه، رژیم پوتین را تقویت می‌کند و در عین حال برای ایالات متحده مسائل جدیدی ایجاد می‌کند، بنابراین مهم است که اگرچه شواهد دخیل بودن روسیه غیرمستقیم است، اما وجود دارد.

با این حال، به طرز عجیبی، برخی از آمریکایی‌ها لزوم تبرئه روسیه را بدون مدرک و پیشگیرانه می‌پذیرند. عجیب‌تر این است که این اتفاق باید در رسانه های بین‌المللی که توسط دولت ایالات متحده اداره می‌شوند و بودجه آنها تأمین می‌شود، رخ دهد.

مخاطبان برنامه‌های انگلیسی زبان، که بودجه آنها از مالیات دهندگان تامین می‌شوند، به دو نتیجه می‌رسند: اولاً، روسیه هیچ اقدامی برای حمایت از حملات حماس به اسرائیل انجام نداده است. و دوماً، کمک به اوکراین برای دفع تجاوز روسیه خطر یک جنگ هسته‌ای را به همراه دارد.

مایکل مک‌کال، رئیس کمیته امور خارجه مجلس نمایندگان آمریکا از تگزاس، در حال بررسی اتهامات فساد در رسانه های جهانی است، این اتهامات شامل سوگیری به نفع رژیم ایران در برنامه‌های صدای آمریکا، ادعای استخدام مبلغان سابق پوتین توسط صدای آمریکا و نیز روحیه ضعیف کارمندان می‌شود.

در مصاحبه با مک‌کال در این هفته، سرویس فارسی صدای آمریکا نتیجه‌گیری او مبنی بر اینکه جمهوری اسلامی پشت حملات حماس است را مورد انتقاد قرار داد، در حالی که این موضوع به طور قانونی و توسط چندین سازمان خبری معتبر تأیید شده است که رژیم ایران پشت این حملات ایستاده و آنها را تامین مالی کرده و سلاح‌ها را ارائه کرده است.

مصاحبه‌گر صدای آمریکا پاسخ داد: این یک عملیات بسیار پیچیده و گسترده‌ای است. ممکن است جمهوری اسلامی نتوانسته باشد پشت آن باشد. اگر صدای آمریکا شواهدی برای ادعای سرمقاله خود در مورد بی‌گناهی رژیم ایران دارد، باید بلافاصله آن‌ها را منتشر کند. در غیر این صورت، همانطور که دیوید جکسون، مدیر سابق صدای آمریکا در فیس‌بوک اشاره کرده است، اطلاعات نادرست ممکن است در اظهارات بیان شود.

جکسون اظهار کرد: نشت اطلاعات دولتی به این شکل انجام می‌شود. هدف آن این است که همدستی جمهوری اسلامی در حملات حماس و تأثیر آن بر مواضع دولت بایدن نادیده گرفته شود.

به موازات با فعالیت‌هایی که برای تلاش در تحت‌تأثیرگذاری بر روزنامه‌نگاران با تمایلات چپ، مشابه دوران جنگ سرد انجام می‌دهند، مبلغان روسی اکنون تلاش بیشتری می‌کنند تا تأثیر خود را بر روی کارشناسان جناح راست مانند تاکر کارلسون بیفزایند.

با وجود حمایت‌شان از اسرائیل، برخی از محافظه‌کاران حتی این ادعای نادرست را پذیرفته‌اند که پوتین مدافع ارزش‌های مسیحی است. در واقعیت، نرخ حضور در کلیسا در روسیه به عنوان یکی از پایین‌ترین نرخ‌ها در جهان شناخته می‌شود و نرخ سقط جنین نیز به عنوان یکی از بالاترین نرخ‌ها شمرده می‌شود.

پوتین یک کمونیست سابق و عامل سابق KGB است. پس از اعدام اکثر کشیش ها توسط حکومت کمونیستی به دستور لنین و استالین، وی به کلیسای ارتدکس روسیه نفوذ کرد و کنترل آن را به دست آورد. این حقیقت که کلیسای پوتین در جنگ اوکراین او را حمایت می‌کند، نشان‌دهنده تأثیر و کنترل او بر آن است و نه برتری عدالت.

بسیاری از تبلیغات ضد یهودیت و ضد اسرائیلی که امروزه در غرب انجام می‌شود، توسط روزنامه‌نگاران چپ زاده بعد از پایان جنگ سرد تهیه می‌شوند. آنها در جستجوی یک صف طولانی از رفقا هستند که تمام مسیر را به سوی والتر دورانتی، خبرنگار معروف نیویورک تایمز که جایزه پولیتزر را از آن خود کرده است، حرکت کنند.دورانتی عمداً در گزارش های خود درباره پاکسازی های استالین و گرسنگی اجباری اوکراینی ها در دهه ۱۹۳۰ دروغ گفته است.

بنیاد پولیتزر و نیویورک تایمز تقریباً یک قرن پس از وقوع رویدادها، علی رغم شواهد فراوان، ادعاهای فریبکارانه او را رد می‌کنند. حتی در آن زمان، روس‌ها از روزنامه‌نگاران آمریکایی که از مالیات دهندگان حمایت مالی می‌شدند، بهره می‌بردند.

در دسامبر ۱۹۴۴، اوون لاتیمور، که در آن زمان به عنوان مسئول پخش صدای آمریکا به چین و سایر کشورهای آسیایی خدمت می‌کرد، یک مقاله طولانی در مجله نشنال جئوگرافیک منتشر کرد و به میلیون‌ها خواننده آمریکایی گفت که کارگران معدن طلای کولیما در گلاک شوروی، همگی از طریق اراده شخصی به این کار اشتغال داشتند. آنها از یک رژیم غذایی غنی از ویتامین که شامل سبزیجاتی بود که در گلخانه‌ها برای آنها تولید می‌شد، تغذیه می‌کردند.

واقعیت کاملاً متفاوت بود. وارلام شالاموف، نویسنده روسی (همچنین یک بازمانده گلاک مانند دوستش الکساندر سولژنیتسین)، در یکی از قصه‌های خود درباره کولیما، اردوگاه‌های اسیران را به عنوان نسخه‌ای از اردوگاه آشویتس بدون تنور آدم سوزی توصیف کرد. او توضیح داد که زندانیان گرسنه بودند و برای زنده ماندن، موتوروغن های گریس را می‌دزدیدند و می خوردند، اما به همه می گفتند که غذای زندانیان توسط برنامه لیند لیز ایالات متحده تأمین می‌شود و در همین حین از بولدوزرهای ساخت آمریکا برای دفن اجساد کارگران فقید در گورهای دسته جمعی استفاده می‌ کردند.

در حال حاضر، به نظر می‌رسد که حتی اگر انگیزه‌های آنها بدتر نباشد، برخی از روزنامه‌نگاران با استفاده از بودجه مالیات دهندگان، قصد دارند بار دیگر درباره روسیه، حماس و جمهوری اسلامی، اطلاعات تقلبی ارائه دهند.

به نظر می‌رسد که یکی از مسائل اصلی این است که جرم‌های جمهوری شوروی کمونیستی هرگز مورد محاکمه یا مجازات قرار نگرفتند، در مقابل جرم‌های نازی‌ها در آلمان که محاکمه و مجازات شدند.

در مورد محافظه‌کارانی که باور دارند پوتین درباره اوکراین صادقانه حرف می‌زند، باید سؤال کنیم که چگونه رهبران مانند رونالد ریگان که اتحاد جماهیر شوروی را امپراتوری شیطان می‌نامند، به تلاش‌های فعلی روسیه برای بازگرداندن اوکراین واکنش نشان می‌دهند.