دو مستند در جشنواره برلین شکنجه‌ها در زندانهای ایران را به تصویر کشید

فیلم‌های مهران تمدن در جشنواره برلین شکنجه زندانیان سیاسی در زندانهای ایران را به تصویر کشیدند

دو فیلم مستند «جایی که خدا نیست» و «بدترین دشمن من» شکنجه‌های زندانهای ایران را در جشنواره برلین به تصویر می کشند.

فیلم مستند «جایی که خدا نیست» به کارگردانی مهران تمدن، روایتی از  شکنجه زندانیان سیاسی سابق در ایران می‌باشد، که در قالب مصاحبه تهیه شده است.

این فیلم که در افتتاحیه جشنواره بین‌المللی فیلم برلین پخش شد در مورد سوء استفاده در زندان‌های ایران است و زندانیان در آن از شیوه‌های شکنجه که در جمهوری اسلامی که پس از انقلاب ۱۹۷۹ شروع و تشدید شده و تا امروز نیز ادامه دارد می پردازد.

مهران تمدن، کارگران این فیلم در این رابطه گفت «این شکنجه‌‎ها در حال حاضر در ایران انجام می‌شوند و من مطمئن هستم که امشب کسی به این شکل شکنجه می‌شود.»

این فیلم در یک انبار متروکه در پاریس، جایی که تمدن در آن زندگی می کند، فیلمبرداری شده و شامل مصاحبه با سه زندانی سابق در سلول‌ها و اتاق‌های بازسازی شده بازجویی است.

یکی از مصاحبه شوندگان در این فیلم با بیان اینکه قبل از اینکه رقبایی که روابط دولتی دارند او را به جاسوسی متهم کنند، یک شرکت اجاره تجهیزات ویدئویی را در ایران اداره می کرده، توضیح می‌دهد که چگونه کابل‌های برق دور پاهایش پیچیده شده، پوستش آسیب دیده و در حالی که سر و ته آویزان شده، دست و پاهایش بسته بوده است.

یکی دیگر از زندانیان سابق در این فیلم با اشک تعریف می‌کند که چگونه شکنجه گر کوچک و در عین حال ساده‌ای بنام «آقای شکنجه‌گر» او و دیگر زنان زندانی را مورد ضرب و شتم قرار می‌داد.

تقی رحمانی روزنامه‌نگار که چندین بار زندانی شده نیز می‌گوید که چگونه در یک سلول کوچک سلامت عقلش را حفظ کرده است.

به گفته تمدن این فیلم که امسال بخشی از تمرکز برلیناله بر موضوع ایران بوده، با هدف مقابله با زندانبانان در ایران تهیه شده است.

وی در رابطه با اهدافش از این فیلم نیز گفت «یک هدف از این فیلم نشان دادن اتفاقاتی است که در ایران می‌گذرد و هدف دیگر این است که بازجوها خودشان را در آینه ببینند.

طی سال های اخیر بدنام‌ترین زندانهای ایران در بطن اخبار بوده‌اند، به‌طوری‌که در سال ۲۰۲۱ شانزده کلیپ ویدیویی از زندان اوین – که به دلیل حضور تعداد زیادی از روزنامه‌نگاران و نویسندگان مخالف به «دانشگاه اوین» معروف است – به بیرون درز کرد که نشان دهنده آزار وحشتناک زندانیان بود.

محمدمهدی حاج محمدی، رئیس زندانهای ایران بعداً مسئولیت این اطلاعات درز شده را نپذیرفت و در توییتی آنها را «رفتاری غیرقابل قبول» توصیف کرد.

در «بدترین دشمن من»، دیگر مستند تمدن که روز سه‌شنبه در برلیناله به نمایش درآمد، کارگردان از سه پناهجوی سیاسی ایرانی می‌خواهد که همانند ماموران جمهوری اسلامی از او بازجویی کنند.

تمدن گفت که این فیلم ها بیننده را به دنیای قربانیان شکنجه می‌کشاند.

وی افزود «ما واقعاً نمی توانیم خشونت را در یک مستند نشان دهیم، اما آنچه مهم است این است که تماشاگر آن را در سینما تجربه کند.»