شناسایی و رهایی از تله های زندگی

در این مطلب به چند تله شایع زندگی به طور خلاصه اشاره می کنیم تا بتوانیم با آگاهی بهتر، مجهز پا در راه زندگی بگذاریم

«نپذیرفتن تغییرات در زندگی»
از قدیم گفته اند «همه چیز بطور پیوسته و مداوم در حال تغییر است». هرکس این را گفته کاملا بجا و شایسته گفته است. هیچ چیز بدون تغییر باقی نمی ماند حتی ما با فردی که امروز صبح بوده ایم متفاوت هستیم. احتمالا مسائل تازه ای از صبح تا شب آموخته ایم حتی اگر کوچک و جزئی باشند. شاید هم چیزهایی را فراموش کرده ایم. همه سلول های بدن ما یک روز پیرتر شده اند و همه اعضا بدن ما یک روز به سن شان اضافه شده است. وقتی همه این مسائل را در نظر بگیریم نتیجه می گیریم یک روز به روز پایانی خود نزدیک تر شده ایم.
بهتر است با هم صادق باشیم حقیقت این است که همه چیز درحال تغییر است چه آن را درک کنیم و چه منکر تغییرات شویم.
همه چیز بدون پرسش و اجازه ما در حال تغییر است. تغییرات مدام در حال رخ دادن هستند حتی اگر ما مخالف آنها باشیم و تلاش کنیم برخلاف آنها عمل کنیم. ما نمی توانیم مانع تغییرات شویم در واقع هیچ کس نمی تواند پس بهتر است با تغییر در زندگی خود کنار آمده و آن را بپذیریم.
اینجاست که متوجه می شویم مسائل دیگر همچون گذشته نیستند. ما به اندازه گذشته جوان و قوی نیستیم. انرژی و توان گذشته در ما نیست. علائق و سلیقه های ما متفاوت می شوند؛ دوستان ما با گذشته فرق دارند حتی ممکن است در خانه قبلی خود زندگی نکنیم و یا شهر و کشور خود را تغییر داده باشیم. اینطور نیست که همه تغییرات منجر به پیشرفت شوند ولی هیچ پیشرفتی بدون تغییر رخ نمی دهد.
بنابراین بهتراست با تغییرات دوستی کنیم، با آنچه پیش آمده راحت باشیم و از گله و شکایت کردن دست برداریم. کسانی که نمی توانند تغییر را قبول کنند در نوعی سردرگمی فرو میروند. حواس مان را جمع کنیم که در این دام نیافتیم زیرا زندگی با اینهمه تغییر و کنش های مختلف تجربه خوشایندی برای ما نخواهد بود.

« در جستجوی کمال بودن به جای در جستجوی بهترین بودن»
پی گیری برای بهترین خودشدن ارزشمند است در حالیکه تلاش برای کامل بودن بیهوده است. به استثنا بعضی موارد باید گفت که معمولا رسیدن به کمال و بی عیب و نقص بودن ممکن نیست. می توان به این نقطه نزدیک شد ولی بنظر می رسد کمال به طور مداوم با انسان در تعقیب و گریز است اما حتی اگر کمال گرایی در دسترس بود بهای آن همواره بسیار زیاد خواهد بود. کمال گرایی بسیار زمان بر است ومیزان زیادی انرژی در آن راه به هدر می رود، منجر به خستگی زیادی می شود و انسان را از نفس می اندازد. البته که در زمان های خاصی آرزو می کنیم همه چیز تمام و کمال، بی عیب و نقص باشد. مثلا اگر جراحی مغز در پیش رو داشته باشیم، برای تولد فرزندمان، برای داشتن رابطه ای عالی … ولی اکثر مواقع لازم نیست که همه چیز بی عیب و نقص باشد.
بهترین خود را ارائه کردن می تواند هدف بسیار بهتری باشد. این هدف معمولا دست یافتنی تر است. بهترین بودن مشخصات خاص خود را دارد و قابل تعریف است. به عبارتی کاری را به بهترین نحو ممکن با توجه به قابلیت ها و ویژگی های فردی خود، انجام دهیم. بنابراین از تله کامل گرایی نیز دوری کنیم و انرژی و زمان خود را صرف ارتقا توانایی و بهبود عملکرد فردی نماییم.

زهره کلاهدوز- مشاور خانواده و روان درمانگر

۴۳۴۵-۲۸۱-۶۴۷
عضو رسمی کالج روان درمانگران اونتاریو