ورزش و کیفیت زندگی…

* دکتر نورا داورپناه
امروزه مسأله ارتقاء سلامت افراد و فعال ماندن آنها در سنین بالا، مسئله جدی تلقی شده و دیگر به عنوان یک مفهوم تجملی مطرح نیست. افزایش طول عمر افراد این توقع را در آنان به وجود آورده است که سالهای بیشتری را در سلامت و فعالیت سپری نمایند، به نحوی که این مسأله، متصدیان را بر آن داشته است تا واژه امید به زندگی را با مفهوم امیدواری به زندگی سالم«نه به مفهوم نبود بیماری بلکه به معنای زندگی بدون محدودیت عملکردی» جایگزین نمایند. چالش اصلی بهداشت در قرن بیستم«زنده ماندن» بود و چالش قرن حاضر«زندگی با کیفیت بهتر» می‌باشد.
امروزه با توجه به افزایش شاخص طول عمر و امید به زندگی، مسئله مهمتری تحت عنوان چگونه گذراندن عمر و به عبارتی کیفیت زندگی مطرح شده است، که پرداختن به این موضوع بسیار مهم می باشد.
کیفیت زندگی مفهوم وسیع‌تری از سلامتی است. شاید بتوان مجموعه‌ای از رفاه جسمانی،روانی و اجتماعی که به وسیله شخص یا گروهی از افراد درک می‌شود مانند شادی،رضایت و افتخار، سلامت وتندرستی، موقعیت‌های اقتصادی،فرصت‌های آموزشی و خلاقیت را به عنوان کیفیت زندگی دانست. شیوه زندگی ارتباط نزدیکی با سلامتی دارد. به هر حال آنچه بیش از هر نکته‌ای در این تعریف جلب توجه می‌کند رفاه جسمانی، روانی واجتماعی است که چیزی جز تعریف سلامت نیست. در واقع سلامتی در مرکز مفهوم زندگی قرار دارد.
سلامتی موضوع مهمی است که در کیفیت زندگی مطرح می‌شود و دامنه آن بسیار گسترده‌تر از رهائی از بیماری‌ها ست. سلامتی مطلوب شامل خوب بودن از نظر جسمانی، روحی، عاطفی، اجتماعی، ذهنی و با توجه به محدودیت‌های وراثتی و توانائی‌های شخصی هر فرد می‌باشد. اهمیت هر یک از این ابعاد در سلامتی بدن به یک اندازه می‌باشد. این مساله در شکل به نمایش در آمده است.

ابعاد سلامتی و بهزیستی

ورزش و فعالیت بدنی نقش بسیار مهمی در سلامت عمومی مردم دارد و یک عنصر حیاتی در جوامع امروزی می‌باشد و باعث افزایش کیفیت زندگی می‌شود.بیماری و ناتوانی که در اثر بی تحرکی ایجاد می‌شود باعث افزایش رنج‌های بشری می‌شود وبه کیفیت زندگی انسان آسیب می‌رساند.مردمی که به سبک زندگی غیر فعال دارند، خطر ابتلا به یک سری از بیماری‌های قلبی عروقی وغیره را افزاش می‌دهند بررسی‌ها نشان می‌دهد که روی هم رفته عدم فعالیت بدنی، باعث ۹/۱ میلیون از مرگ‌های جهانی است.
فعالیت بدنی برای سلامتی در سنین بالا از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است و باعث بهبود کیفیت زندگی و افزایش استقلال افراد در این سنین می‌شود. برای افراد ناتوان باید فرصت فعالیت بدنی فراهم شود و حمایت‌های لازم در این زمینه برای آنان انجام گیرد. در مورد این افراد، هدف افزایش قدرت عضلانی و بهزیستی بدنی و روانی و کیفیت زندگی است.