سبک زندگی
اسم من کارلی است: یک قربانی قاچاق جنسی
به گزارش تهرانتو به نقل از سی بی سی:
واحد پلیس دورهام اولین یگانی است که در کانادا با همکاری یک بازمانده قاچاق انسان یک عملیات گسترده انجام می دهد.
کارلی چرچ یک بازمانده قاچاق انسان است که با همکاری دایره پلیس قاچاق انسان در منطقه دورهام همکاری می کند و با آنها در جهت کمک و حمایت از افرادی که در تجارت جنسی استثمار شده اند در حال انجام عملیات است.
“کارلی چرچ” ۳۱ ساله را پلیس زمانی در اتاق یک هتل پیدا کرد که از دنیای خطرناک قاچاق جنسی فرار کرده بود و دو قاچاقچی وی نیز دستگیر شدند.
۶ سال پس از آن تاریخ، چرچ که خودش قربانی بوده بعنوان مشاور بحران قربانیان جنسی در منطقه دورهام – شرق تورنتو فعالیت می کند. او همچنین با کارآگاهان پلیس دورهام در رابطه با دختران زیر سن قانونی که درگیر جرم و جنایت می شوند همکاری دارد.
چرچ می گوید: “من می خواهم امید را القا کنم.” “من می خواهم که آنها ببینند که راهی برای رسیدن آنها به هدف هایشان وجود دارد و این توانایی وجود دارد که آنها بتوانند به هدفی که برای خودشان دارند برسند.
قاچاق انسان در کانادا جرم است و یکی از بدترین نوع آن قاچاق همراه با ضرب و شتم فرد است.
بنابر جدیدترین داده های مرکز آمار کانادا و بر اساس قوانین قاچاق انسان در کانادا تعداد تخلفات جدی جنسی از چند ده مورد در سال ۲۰۱۰ به ۳۴۰ مورد در ۲۰۱۶ افزایش یافته است.
آمار کانادا می افزاید: ” میزان قاچاق انسان به دلیل ماهیت پنهان آن دشوار است. اگرچه در سالهای اخیر تعداد حوادث قاچاق انسان افزایش یافته است که توسط پلیس گزارش شده اما بسیاری از قاچاق های انسان همچنان گزارش نشده است.”
بیشتر موارد گزارش شده در انتاریو است و ۹۳ درصد قربانیان زن هستند. تقریبا ۷۲ درصد قربانیان قاچاق زنان زیر ۲۵ سال سن دارند و حتی برخی از آنها نیز ۱۲ ساله بودند و شرایطی که پلیس آنها پیدا می کند واقعا وحشتناک است.
کارآگاه “دیو دیویس” مدیر واحد قاچاق انسان پلیس منطقه ای دورهام در این رابطه می گوید: آنها دختران را با غرق شدن مصنوعی، خوردن مدفوع خودشان و تجاوزهای وحشیانه به بدترین شکل شکنجه می کنند.
وی می افزاید : سخت ترین حالت آن برای دختران کوچکی است که پیش از آن با کسی رابطه جنسی نداشته و به این ترتیب بکارت خود را از دست داده و یا در نهایت باردار می شوند. این موارد واقعیت دارد و ما با آنها درگیر هستیم.
پلیس منطقه ای دورهام یکی از اولین سازمان هایی است که در کانادا مستقیما با بازماندگان قاچاق انسان همکاری می کند و آنها معتقدند « چرچ » مامور مخفی شان است. پلیس با داشتن شش کارآگاه در واحد قاچاق انسان (که اکثر آنها مخفی هستند) وی را شماره هفت نامیده بود.
کارآگاه دیویس تصریح می کند : او بخشی از تیم ماست.
“چرچ” همچنین با واحد سرویس و خدمات قربانیان در منطقه دورهام همکاری می کند
همکاری واحد پلیس منطقه ای دورهام و خدمات قربانیان منطقه دورهام موجب جلب اعتماد قربانیان است و باعث شده که آنها با “چرچ” و “دیویس” صادقانه همکاری کنند.
از زمانیکه “چرچ” وارد این بخش شده، با حمایت او تعداد مواردی که پلیس به آنها پرداخته دو برابر شده است. بطوریکه در سال ۲۰۱۸ بخش خدمات به قربانیان با ۱۲۰ مورد و سال ۲۰۱۹ با ۲۴۰ مورد قاچاق انسان روبرو بوده است.
اعتماد سازی
در بعد از ظهر سه شنبه هجدهم فوریه ۲۰۲۰، “چرچ” و کارآگاهان یکی از تبلیغات جنسی آنلاین را پیگیری کرده و به سرنخهایی در رابطه با قاچاق دختران زیر سن قانونی می رسند.
هر روز بین ۳۰ تا ۱۰۰ مورد جدید از این تبلیغات در سطح منطقه منتشر می شود.
کارآگاه “دیویس” می گوید: شما می توانید در بین آنها دختران ۱۹، ۲۰ ، ۲۱ و ۲۲ ساله را ببینید . آنها در تمام سنین هستند ولی ما بیشتر دنبال دختران کوچکتر و زیرسن قانونی هستیم.
وی ادامه می دهد: آنها می توانند به ما سرنخهایی بدهند که به نتیجه برسیم مانند وستنی روود، ۴۰۱، اِجَکس، ویتبی و اوشاوا.
او تصریح می کند: وقتی آنها می گویند «به شهر برمی گردیم» بدان معنی است که آنها جای دیگری بودند و این یک نشانه مبنی بر قاچاق جنسی انسان است.
کارآگاه می افزاید: کارلی هم به ما کمک می کند و هم نظر می دهد. ما با هم همکاری داریم و سعی کی کنیم افرادی را پیدا کرده و با آنها صحبت کنیم.
کارآگاهان مخفی با قرار ملاقات های جعلی سعی می کنند در مجاورت هتلها با زنان قرار بگذارند و مطمئن شوند که سن شان زیر سن قانونی نیست و وادار به رابطه نشده اند.
در این میان «چرچ» بیشتر به مسائل مربوط به خارج از کشور می پردازد. آنها از روی یک آگهی یک تیم را شناسایی می کنند و در نزدیکی یک هتل قرار می گذارند. (جایی که اولین بار او با پلیس ملاقات داشت)
عملیات هتلها می تواند خطرناک باشد. اغلب دلال های انسان (ج ا ک ش ه ا) در اتاق های مجاور یا حتی در حمام اتاقی که بعنوان مکان از آن استفاده می شود هستند و گاهی اوقات هم آنها مسلحند.
بعد از اینکه کارآگاهان شماره اتاق را پیدا می کنند، وارد عمل شده و مطمئن می شوند وضعیت شخص خوب است و امنیت دارد. “چرچ” و “دیویس” تا زمانی که اوضاع خوب باشد عقب می مانند.
سپس “چرچ” تلاش برای ایجاد جلب اعتماد زنان می کند.
چرچ می گوید: “فکر می کنم اگر شخصی درب محل شما را بزند و به عنوان پلیس شناخته شود، این موضوع ایجاد ارعاب می کند.” “فقط به این دلیل که بسیاری از اوقات مانند این است که شخص با خود فکر میکند که “چه اتفاقی برای من خواهد افتاد؟ ” و کمی وحشت می کند.”
این بار یک زن در اتاق به “چرچ” گفت می خواهد با او صحبت کند.
بیشتر آنها این کار را انجام می دهند. این بار زن یک دختر کم سن و سال نیست اما اطلاعات تماس “چرچ” را می گیرد.
پلیس در یک پارکینگ در نزدیکی محل برای کسب اطلاعات قرار ملاقات دارد و “چرچ” از نتیجه خوشحال است.
دسترسی جامعه
منطقه دورهام دارای ائتلاف مبارزه با قاچاق انسان متشکل از سازمان ها و کارکنان کامیونیتی است. آنها سعی می کنند با ارتقاء آگاهی عمومی از افزایش این موضوع جلوگیری کنند. آنها همچنین در رابطه با مسائلی مانند اعتیاد، مسکن، اتوبوس سوار شدن و حتی پیدا کردن غذا به قربانیان کمک می کنند.
ارتقاء آگاهی آنها شامل دسترسی شان به مراکز آموزشی و مدرسه است. “چرچ” در یک اطلاعیه عمومی نشانه های قاچاق انسان را اعلام می کند و او همچنین با دانش آموزان گرید ۸ و ۹ صحبت می کند.
او در جمع دانش آموزان خودش را اینگونه معرفی می کند:
اسم من کارلی است. من در واقع بازمانده یک قاچاق جنسی (سکس خانگی) هستم. من یک دلال محبت (ج ا ک ش) داشتم و او مرا وادار به تجارت جنسی می کرد.
صحبتهای او سکوت را بر اتاق حاکم می کند.
“کارلی چرچ” در زمانی که جایی برای رفتن نداشت، توسط قاچاقچیان انسان فریب خورده بود. او خانه را ترک کرده بود و سپس از مرکز سم زدایی بیرون آورده شده بود. دختر دیگری نیز که از مرکز سم زدایی خارج شده بود کارلی را ترغیب کرد که با او به خانه ای بروند، جایی که با قاچاقچیانی که وی را به تجارت جنسی کشانده بودند، ملاقات کرد.
وقتی او راجع به واقعیتی که برای خودش رخ داده صحبت می کند، بچه ها سراپا گوش می شوند و او توضیح می دهد که چطور قاچاقچیان افراد آسیب پذیر را طعمه می کنند. آنها با نام دوست پسر وارد زندگی اشخاص شده و سعی می کنند اعتمادشان را جلب کنند.
چرچ به بچه ها می گوید : قاچاقچیان انسان دنبال افرادی هستند که احتمالا در مدرسه مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند و دنبال کسانی هستند که لباس برند یا گوشی آیفون جدید نداشته باشند.
حرف های “چرچ” سکوت را بر اتاق حاکم می کند.
نکته مورد توجه این است که بچه ها بعد از حرف های “چرچ” به او نزدیک می شوند.
چرچ می گوید که پس از هر جلسه صحبت کردن با دانش آموزان معمولا برخی افراد پرده از ماجراهای خودشان برمی دارند که پیش از این برایشان رخ داده و یا در جریان است.
او می گوید: “آنچه که در دیدارهای دانش آموزان در ۳۶ مدرسه تجربه کرده ام این است که بعد از صحبت هایم در هر جلسه ای که با دانش آموزان داشتم، پس از آن شخصی آمده و در مورد اتفاق هایی افشاگری کرده است؛ ( آنها می گویند یا “این اتفاق برای من افتاده است” یا “من فکر می کنم این برای من اتفاق می افتد” یا “من می دانم برای کسی این اتفاق افتاده است).
