کانادا
دل من از این داغ خون است
دختران « حبیب حق جو » به خانه بازگشتند. اجساد « سحر حق جو » ۳۷ ساله و دختر هشت ساله اش « السا جدیدی » روز شنبه به تورنتو بازگشتند.
حبیب حق جو می گوید: دختر و نوه اش در بین مسافران پرواز هواپیمایی اوکراین بودند که با شلیک موشک های بالستیک ایران کشته شدند.
او در حالی که اشک می ریخت گفت : این حادثه بدجوری مرا شکست. دل من از آن خون است اما تلاش می کنم تا قوی شوم و بهتر باشم.
وی با اشاره به شناسایی جسد سحر و دختر در هفته گذشته ادامه داد: وقتی بقایای آنها شناسایی شد و می خواستند آنها را در ایران خاکسپاری کنند ، سیامک جدیدی، همسر سحر در این رابطه مقاومت کرد و اجازه خاکسپاری به آنها نداد. ما فکر می کنیم حداقل حق ما این است که فرزندانمان نزدیک خانواده مان باشند.
« حبیب حق جو » تقریبا هر روز با دخترش صحبت می کرد. حتی قبل از پروازشان به سمت اوکراین نیز این مادر و دختر با پدربزرگ در تماس بودند و یک عکس سلفی برایش فرستاده بودند در حالی که لبخند می زدند.
زمان از هشتم ژانویه که هواپیما سقوط کرده برای حبیب حقجو متوقف شده و او نمی تواند از فکر آنها بیرون بیاید و مرتب آنها را صدا می کند.
او حتی نمی تواند درست صحبت کند و خاطرات گذشته از ذهنش بیرون نمی رود. او می گوید: من نمی گویم آنها این کار را می کردند بلکه می گویم آنها این کار را می کنند چون من باور دارم آنها هنوز زنده هستند و از من دور نیستند.
حبیب حق جو و همسرش سال ۱۹۸۷ از ایران به ایرلند مهاجرت کرده و در آنجا بعنوان برنامه نویس کامپیوتر مشغول به کار شد. سحر دختر سوم این خانواده هنگام ترک کشور ۵ ساله بود و پس از مدت کوتاهی خواهر کوچکترش در ایرلند به دنیا آمد.
حبیب حق جو یک روز که در دوبلین منتظر شرکت در یک جلسه بود به سفارت کانادا رفت و در آنجا منشور حقوق و آزادی را در کانادا دیده و تصمیم گرفت به کانادا برود.
او در این رابطه گفت: من آن را خواندم و به نوعی عاشقش شدم و به خودم گفتم احتمالا اینجا کشوری است که من می توانم فرزندان و خانواده ام را بهتر پرورش دهم.
بنابراین درخواست ویزا کرد و دو سال بعد یعنی سال ۱۹۹۱ به تورنتو رفتند. آن سال کانادا دچار رکود اقتصادی بود، اوایل حبیب حقجو فکر کرد تصمیم اشتباهی گرفته اما همسرش به او گفت که بمانند. بنابراین آنها در ریچموند هیل ماندگار شدند.
ناباوری دوستان
سحر در همین ریچموند هیل با مینا مظفریان ، مدیر مدرسه اسلامی «ولیعصر » در شرق تورنتو آشنا می شود، جایی که السا به مدرسه می رفت.
مظفریان می گوید که من هنوز باورم نمی شود و او ( السا ) خیلی زرنگ بود … او بهترین دانش آموز ما بود.
حبیب حقجو می گوید: ما می گفتیم اگر او ( السا ) نخست وزیر نشود حتما وزیر می شود.
السا تنها فرزند سحر و سیامک بود ولی اخیرا سحر به مینا گفته بود که می خواهد فرزند دیگری هم بیاورد.
مدرسه محل تحصیل السا نیز از این واقعه رنج می برند و می خواهند با آن کنار بیایند. السا قبل از مرگش یک نقاشی از بهشت کشیده بود و حالا این نقاشی در مدرسه او به یادگاری مانده و تابلو شده است.
او با حروف رنگارنگ بالای این نقاشی نوشته : زندگی در بهشت.
او در نقاشی اش سه مسجد کشیده ، روی یکی نوشته مسجد خانواده پیامبر ، دیگری نوشته « نماز خواندن » و روی سومی نوشته قران.
در کنار این تصاویر نهر زیبایی جاری ، درخت نخلی کنار آن است و پروانه های زیبا هم در حال پرواز هستند. درحالیکه که نور خورشید همه جا را گرفته است.
حبیب حقجو روز جمعه وقتی اولین بار این نقاشی را دید گفت: من فکر می کنم آنها از بهشت ما را نگاه می کنند.
او با قدردانی از وزارت امور خارجه کانادا که برای بازگرداندن دختر و نوه اش تلاش کردند قدردانی کرد و گفت : من هرگز تا این اندازه به کانادایی بودنم افتخار نکردم. من عاشق عاشق عاشق این خاک یخ زده هستم . هوا بد است اما من عاشقش هستم.
این پیام آنهاست (سحر و السا) : به تمام انسانها به عنوان یک انسان نگاه کنید و به آنها عشق بورزید
